"DEMIAN" - Hermann Hesse

 Hermann Hesse i jego książki zawsze kojarzyły mi się z czymś więcej niż dobrą i wybitną literaturą. Może też i dlatego musiały swoje odczekać, by mój umysł był gotowy na spotkanie z dziełem wyjątkowym. Jednym z najwybitniejszych twórców literatury światowej, który w 1946 roku otrzymała Nagrodę Nobla, poetą, prozaikiem, humanistą, filozofem i artystą niezwykłym.

Książki Hermanna Hessego nasycone są niezwykle głębokimi treściami o kontekście egzystencjonalnym, których tematem są najczęściej poszukiwania zmierzające do osiągnięcia pełnej harmonii ducha i ciała, samoakceptacji i zrozumienia świata, co okazuje się niebywale trudne. Siła humanizmu i przekazu autora są tym większe, iż jego twórczość ma charakter w dużej mierze autobiograficzny.

 Jest niejako syntezą jego osobistych doświadczeń, czego też i przykładem jest powieść „Demian”, którą napisał w roku 1917, która dopiero dwa lata później została opublikowana pod pseudonimem autora.

„Demian” to historia dorastania Emila Sinclaira, chłopca, który opowiada o swoich losach już z perspektywy dojrzałego człowieka. Wspomina lata dziecięce, wiek dorastania i lata studenckie. Historia o poszukiwaniu własnego „ja”. Historia pełna wewnętrznych dylematów i przemian, w której szczególną rolę odegrał Maks Demian – postać, która wprowadza go w świat duchowych wartości, która pomaga mu przejść przez własne życie z podniesioną głową. Uczy go akceptacji siebie, zrozumienia odmienności, i który daje mu przede wszystkim prawo do bycia sobą. Można przypuszczać, że postać Demiana ma swój pierwowzór w postaci samego Carla Gustawa Junga, który to wywarł spory wpływ na Hessego i jego myśli. Zatem siłą tej powieści, zresztą bardzo osobistej są właśnie wykreowani bohaterowie i ich postawy.
"Do nas, napiętnowanych, nie należała bowiem troska o ukształtowanie przyszłości. Nam każde wyznanie, każda nauka o zbawieniu wydawały się już z góry martwe i bezużyteczne. I jedno tylko wydawało się nam obowiązkiem i losem: aby każdy z nas stał się w pełni samym sobą i tak całkowicie żył  w zgodzie z istniejącym w nim zalążkiem natury i jej wolą, iżby niepewna przyszłość znalazła nas gotowych na wszystko, cokolwiek nam przyniesie".
Hesse swoją prozą potrafi dotknąć najczulszych strun ludzkiej duszy. Pozwala spojrzeć na siebie i drugiego człowieka zupełnie inaczej, głębiej. Dzięki przypowieściom i filozoficznym dysputom pozwala odczuwać więcej, niż nam się wydaje, że potrafimy. Skłania do refleksji.
Wbrew jednak wszelkim osądom i stereotypom dotyczącym literatury „wyższych lotów”, a już z pewnością noblistów, książki Hessego są naprawdę przystępna, nawet dla najbardziej przeciętnego czytelnika. Czyta się je stosunkowo łatwo, trudniej może być tylko z odbiorem jej wewnętrznych wartości. Sama czuję, że nie wszystko, co ukryte w tej powieści jeszcze do mnie trafiło, ale to nic straconego, bo „Demian” to powieść, która mogłaby dla mnie trwać i trwać – dlatego też i do niej wrócę, może nawet nie raz, nie dwa…


Tytuł: Demian
Autor: Hermann Hesse
Wydawnictwo: Media Rodzinna
Liczba stron: 254
Data wydania: 2017