"SZKOŁA GENIUSZY" - Bruce Holsinger

Moja droga "P"

Wybacz mi tę nietuzinkową formę, ale kto jak nie Ty wysłucha i zrozumie mnie najlepiej. Książki prócz Ciebie to jedna z najlepszych rzeczy, które przytrafiły mi się w życiu. Trochę to jednak trwało, zanim odkryłam ich potęgę. Nie od razu też rozsmakowałam się w literaturze pięknej. Wszystko przychodziło powoli i z czasem, z każdą kolejną przeczytaną książką, nowo poznanym człowiekiem i refleksją. Ty to wiesz, bo byłaś zawsze przy mnie.

Wiele z nich dało upust moim emocjom. Z wielu zaczerpnęłam życiowych lekcji, a jeszcze inne uczyły mnie świata. Rzadko zdarzały się za to książki, które były... No właśnie! Jakim mianem, by je tu określić? Za trudne? Niezrozumiałe? Nudne? Bez polotu? Nie w czasie? Kiedyś jedną rzuciłam nawet w Ciebie.

"JESIENNA ZBRODNIA" - Andresas de la Motte

Droga koleżanko, kolego

Zastanawiasz się, czym dziś cię uraczę? Jaką historię przygotowałam dla ciebie i czym będę cię kusić? Dokładnie Tak. Bo książka, którą chcę Ci dziś zaprezentować to jedna z tych, których forma i treść szczególnie mi odpowiada. Może więc i tobie przypadnie do gustu.

A mowa tu, o jednym ze skandynawskich kryminałów, a dokładnie mówiąc powieści szwedzkiego pisarza Andreasa de la Motte i jego książce "Jesienna Zbrodnia". Ten rodzaj literatury upodobałam sobie bowiem szczególnie mocno (obok polskiego kryminału). Ciekawa jesteś dlaczego?

Otóż ten gatunek ma w sobie znacznie więcej treści od przeciętnego kryminału. Przede wszystkim jest intryga, tajemnica i bohater z żyłką prawdziwego detektywa. W przypadku "Jesiennej zbrodni" ofiarą pada jeden z nastolatków biwakujących w opuszczonych kamieniołomach. Młodzi ludzie, tuż po maturze chcą jeszcze raz we wspólnym gronie, zanim pochłonie ich wielki świat, doświadczyć młodzieńczej beztroski. Coś jednak poszło nie tak.

"OSTATNI" Maja Lunde

Droga przyjaciółko

Właśnie czytam najnowszą powieść Mai Lunde "Ostatni". Pamiętasz zapewne, jak wspominałam ci o dwóch jej poprzednich książkach w postaci "Historii pszczół" i "Błękitu". Tak, to które mnie naprawdę zauroczyły. Zwłaszcza "Błękit". Wszystkie one należą do tzw. tetralogii Mai Lunde, serii powieści, w której spotkamy się z dość postapokaliptyczną wizją świata.

"Ostatni" nie jest powieścią w żaden sposób powiązaną z poprzednimi historiami. Jest samodzielną i niezależną historią, składająca się niejako z trzech innych opowieści wykreowanych na przestrzeni kilku wieków. Pierwszy z nich to schyłek XIX wieku, gdzie niejaki Wolff i zoolog Michaił, którzy na wieść o odkryciu legendarnego gatunku jedynych na świecie dziko żyjących koni, udają się na dzikie stepy Mongolii, by tam schwytać i posiąść ten cenny nabytek. To takie ludzkie — mieć władzę. Zdobyć. Podporządkować sobie coś. Zniewolić. Dla sławy, pieniędzy, prestiżu. Za to bez pytań o "jutro".

Ponad sto lat później do akcji wkracza Karin. Kobieta, która za cel wyznacza sobie przywrócenie dzikom koniom wolności. Ma to sens. Śladami pierwszych bohaterów wyrusza więc do Azji. Zadanie nie jest łatwe. W oczach przyrodniczki, warte jednak każdych starań. Świat się zmienił.

"My przeciwko wam" - Fredrik Backman

"My przeciwko Wam" - to drugi i co najlepsze, nie ostatni sezon w Bjornstad. Ta informacja mile mnie zaskoczyła, kiedy dotarłam do końca powieści. Jednej z najlepszych książek, jakie kiedykolwiek czytałam. Wkrótce może się też okazać, że sam Fredrik Backman stanie się jednym z moich ulubionych pisarzy. "My przeciwko Wam" to jego trzecia powieść, z która miałam okazję się zapoznać, i która na swój sposób mnie zachwyca. Autor debiutował w 2012 roku. Wówczas ukazała się jego pierwsza książka, która szybko okazał się bestsellerem i odniosła międzynarodowy sukces. "Mężczyzna imieniem Ove" – będzie zatem kolejną powieścią, po którą niebawem sięgnę.

Wracając tymczasem do świata Bjornstad, świata upadającego, pełnego politycznych gierek i układów poznamy dalsze koleje losów bohaterów, z którymi spotkaliśmy się w powieści "Miasto niedźwiedzia". Bohaterów, którzy żyją hokejem, nawet jeśli w niego nie grają. Do świata, w którym przyjacielskie przekomarzania potrafią przerodzić się w prawdziwe konflikty. Gdzie eksplodują najgorsze i najlepsze ludzkie uczucia. A wszystko to za sprawą pewnych tragicznych wydarzeń, które nie tylko wstrząsnęły mieszkańcami miasteczka, ale i podzieliły jego społeczność. Kolejne miesiące i nowy sezon to wielkie wyzwanie niemal dla wszystkich.

"ODRUCH" Ashley Audrain

Blythe Connor pragnie być dla swojej małej Violet czułą i troskliwą matką, jakiej sama nigdy nie miała. Ale w tym pierwszym, najbardziej intensywnym i wyczerpującym okresie macierzyństwa Blythe dochodzi do wniosku, że z jej córką jest coś nie tak. Dziewczynka nie zachowuje się jak większość dzieci. A może to tylko jej wyobraźnia? Jej mąż, uważa, że ma przywidzenia. Im bardziej więc Fox lekceważy jej obawy, tym bardziej Blythe wątpi we własne spostrzeżenia i odczucia. My tymczasem zaczynamy zadawać sobie pytanie, czy jej opowieść o życiu jest oby prawdziwa.
Dopiero gdy rodzi się Sam, Blythe odkrywa szczęście i bliskość z nowo narodzonym dzieckiem, o jakim zawsze marzyła. Violet również nie skąpi uczuć młodszemu bratu. Wszystko jednak zmienia w mgnieniu oka za sprawą jednego wydarzenia. Zmienia ono nieodwracalnie ich życie, a Blythe musi się zmierzyć z okrutną prawdą.
Prawdą, przed którą nie ma już ucieczki. Blythe musi wytrwać w niej do końca. Pytanie jest jednak zgoła nieco innej natury. Czy aby my, czytelnicy damy radę zmierzyć się z nią i dopuści do swojej świadomości ową prawdę.

"Pytania bez odpowiedzi" - Karolina Wasilewska

Długo targały mną wątpliwości, zanim zdecydowałam się sięgnąć po powieść Karoliny Wasilewskiej. Nie byłam pewna czy chcę zagłębić się w trudne losy jej bohaterów. Ich życie pełne dylematów, splątanych relacji i tajemnic, które tkwią w ich sercach i umysłach. Usłyszeć pytania, które pozostaną be odpowiedzi. Przekonała mnie jednak do tego Hania — jedna z bohaterek powieści. Hanna Śliwińska jest bowiem w moim odczuciu niebywałą wręcz nastolatką, której rodzina rozpadła się z wielkim hukiem. Od lat wychowują ją tylko matka. Z ojcem utrzymuje zaledwie poprawne relacje, bo nie jest w stanie w pełni zaakceptować jego drugiej żony i nieustających uwag na temat tego, co robi ze swoim życiem. Jej ojcu nie w smak fakt, iż Hania jako chyba jedna z najbardziej empatycznych osób w tej historii pomaga innym, w tym pani Stasi, którą opiekuje się od dłuższego czasu — samotnej i chorej staruszce. Młoda dziewczyna wydaje się więc chodzić własnymi ścieżkami. Mądra, inteligentna i spostrzegawcza nie pozostaje też bierna wobec problemów swojej rodzicielki, którą po rozwodzie pochłonęła praca, a chwile potem również alkohol.

"Bikeowa podróż. Z Sydney do Szczecina" - Daniel Kocuj

Marzenia są jednym z najprzyjemniejszych elementów naszego życia. Kiedy się spełniają, czujemy radość i szczęście, a na ich miejsce wskakują kolejne marzenia. Czasem marzymy o rzeczach naprawdę drobnych, jak nowa książka, czy obiad w restauracji. Czasem jednak te marzenia są znacznie większe. Jednym z takich marzeń może być np. podróż życia. Coś na wzór wyprawy Daniela Kocuja. Wyprawy z rozpalonego serca Australii do rodzinnego miasta Szczecina. Wyprawy o tyle niezwykłej, że na rowerze, będącej kwintesencją rowerowej pasji i apetytu Daniela, który rósł z każdą kolejną rowerową wycieczką. A zaczęło się zupełnie niewinnie. Od takich zwykłych rowerowych wypadów, które miały pomóc odreagować korporacyjny stres i usatysfakcjonować niespokojnego ducha autora. Potem były kolejne nieco dłuższe przejażdżki. Jego duch łaknął jednak wciąż czegoś więcej. Pragnął totalnie dzikiej przygody.

"Ziarno, które sam w sobie zasiałem, sięgając po książki podobnych mi marzycieli, już nie było ziarnem, a malutką rośliną, która wykiełkowała i pięła się ku słońcu. Żartowałem, że zdiagnozowano u mnie cyklozę, czyli kompletnego bzika na punkcie roweru".

"WŁADCY CIEMNOŚCI" -

Książka "Władcy ciemności" Eweliny Kasiuby to całkiem spore zaskoczenie dla mnie. Patrząc jednak z perspektywy czasu, już sam tytuł mógł mi co nieco sugerować. Nie na nim jednak skupiłam swoją uwagę, wybierając lekturę, a na okładce: pięknej i mrocznej zarazem. Na zdjęciu, z którego wyłania się strach, groza i potworna tajemnica. Na nic jednak by się to zdało, gdyby nie zapowiedź pełnego namiętności romansu połączonego z mroczną i owianą tajemnicą z przeszłości, którą skrywa jeden z jej bohaterów. Istnienie zaś płatnego mordercy przeważyło szalę na jej korzyść. Tu dała o sobie znać moja słabość do powieści akcji, zbrodni i kryminałów.

Powieść niewiele ma jednak wspólnego z owym gatunkiem literackim. Ani to kryminał, ani sensacja. Mimo to wcale nie poczułam się rozczarowana. Demoniczny, dziewiętnastowieczny romans okazał się mieć bowiem swoje plusy. Jego bohaterką jest młoda, piękna i wyjątkowo ambitna panienka o imieniu Eilis, która nie zamierza poddać się panującym ówcześnie konwenansom, i wyjść za mąż za człowieka, którego nie kocha. Nic nie jest w stanie przekonać jej do zmiany decyzji. Nie w smak jej bowiem zamążpójście. Eilis pożąda wiedzy. Nauka nie jest jednak dla kobiet. Im zostały przypisane zupełnie inne role.

"MIASTO NIEDŹIWIEDZIA" - Fredrik Backman

"Jest w lesie takie miejsce, gdzie kochają sport. Jest sobie dziewczynka, która siedzi sobie teraz na łóżku i gra na gitarze dla swojej przyjaciółki. Jest posterunek policji, w którym zatrzymano młodego mężczyznę. W korytarzu szpitala salowa mija adwokata, na trybunach w stolicy dorośli mężczyźni i kobiety skandują, że są niedźwiedziami z Bjornstad, razem ze sponsorami i członkami zarządu".

Ten mecz jest niezwykle ważny. Ważny dla gospodarki, dla dumy i dla przetrwania w tym zapomnianym przez Szwecję mieście. Położonym daleko w ponurym lesie. W mieście przez wielu postrzeganym jako tzw. "dziura". Mieście, które powoli zabiera ludziom przestrzeń do życia, których jedyną radością i nadzieją wydaje się, być lodowisko i juniorska drużyna hokeja. Tylko ona ma szanse odmienić i los. Ale zanim to się stanie, musi ona zwyciężyć w rozgrywkach ligi juniorów.

"Nawet nie wiesz jak bardzo cie kocham" - Sam McBratney, Anita Jeram

Słowa "kocham cię" mają wielką moc. Jeszcze większą, kiedy idą w parze z czynami. Pytanie rodzi się jednak zgoła inne. Jak często wyznawać dziecku miłość, by czuło się docenione i ważne? To pytanie zadaje sobie wielu rodziców i nie tylko oni. Czy miłość jest dla dziecka oczywista? To kolejne z pytań. Otóż wcale nie. Mówienie "kocham cię" ma ogromny wpływ na dziecko i jego rozwój. Jest niezwykle ważnym elementy w życiu każdego z nich. Warto je więc powtarzać je jak najczęściej. Każdy człowiek, który słyszy te słowa i czuje się przy tym naprawdę kochany, nabiera w sobie poczucia ważności. Wzrasta jego samoocena i poczucie bezpieczeństwa. To zaś pozwala mu niemal bez ograniczeń odkrywać świat. Okazywanie dziecku i nie tylko dziecku miłości to też okazywanie szacunku drugiemu człowiekowi i wspieranie jego wrażliwości. Pewne i trwałe uczucia, szczere i niepozbawione naturalności pozwalają ponadto na budowanie silnych i trwałych relacji między ludźmi. Dziecko, które ich doświadcza, nie będzie miało problemów z nawiązaniem relacji z innymi. Mało tego, z pewnością będzie potrafiło też opierać je na szacunku i wzajemnym zaufaniu. A tego przecież każdy chce dla swojego małego szczęścia.

"SPICA" - Tomasz Białkowski

Iga Spica każdy swój krok planuje z wyprzedzeniem. Robi tak od kilku miesięcy. Iga słyszy, widzi, węszy. Nie czuje poza tym nic więcej. Jest martwa. Już raz ją zabito. Podobnie jak zabito jej syna, ze śmiercią którego nie potrafi się pogodzić. Świat nie jest już tym, czym był przed tą tragedią. To było dla niej prawdziwe piekło i pociągnęło za sobą ciąg traumatycznych zdarzeń. Z czasem jednak kobieta próbuje wrócić do normalnego życia, o ile kiedykolwiek jeszcze hafefobia jej na to pozwoli. Za namową przyjaciółki przyjmuje zlecenie tłumaczenia negocjacji handlowych, których przedmiotem jest opuszczona wyspa w okolicach Olsztyna. Iga postanawia ten wyjazd wykorzystać również do prywatnych celów. Niedaleko mieszka bowiem powszechnie znany jasnowidz i swoiste medium. Iga już tylko w nim widzi szansę na pogodzenie się z bólem i rozpaczą.

Z chwilą jednak przybycia Spicy do wioski, zaczynają się dziać w niej dziwne i niepokojące rzeczy. Jedno z dzieci znajduje swoją matkę w środku w nocy w kłębowisku nagich kobiet. Martwe psy znalezione zaś na wyspie, przyprawiają o mdłości i ciarki nie tylko ją. Giną ludzie. Jest jeszcze wspomnienie Igi, która już raz była w tej wiosce, i które coraz bardziej ją niepokoi. Ludzie wydają się, być tu jacyś dziwni, być może nawet mają jakiś związek ze śmiercią jej syna.

"FIGURANTKA" - Aniela Wilk

"Figurantka" Anieli Wilk - to powieść, dla której niekoniecznie warto zarywać noc, aczkolwiek namiętność i sensacja, którą serwuje, wielu może przyprawić o dreszczyk emocji. Jej bohaterką jest Alice, która wraz ze śmiercią swojego męża, znalazła się w tzw. przysłowiowej "dupie". Niewiele bowiem wiedziała tak naprawdę o interesach Adama, za które przyjdzie jej teraz zapłacić, czy tego chce, czy nie. W jej zasięgu znalazło się bowiem coś, czego pragną inni i gotowi są za to nawet zabić.

Bruce to trochę, taki typ macho, choć bardziej przypominała mi Leona Zawodowca. Wrażliwiec, który potrafi zabijać bez cienia skrupułów. Od lat ściga groźny kartel narkotykowy, na którego drodze stanęła seksowna wdowa. Początkowo miała być tylko przynętą. Być jednak obojętnym na wdzięki tej kobiety jest niezwykle trudno. Dlatego plany Bruce`a mocno się komplikują. Nie jest też łatwo manipulować Alice. To kobieta nie tylko z klasą, ale i z charakterem. Nie należy też do osób, którym łatwo narzucić swoją wolę i poddać inwigilacji. Bez tego jednak nie może powieść się akcja federalnych. Nie będzie więc łatwo, ale za to ciekawie i pikantnie.

"Złodziejki Świąt" - Hanna Cygler

Jagna jest redaktorką w Wydawnictwie. Niedawno zerwał z nią chłopak. Nie to jednak przytłacza ją najbardziej. To wspomnienie rodzinnego domu, z którego niegdyś uciekła z głową pełną marzeń. Z chęci stania się innym człowiekiem. I choć minęło wiele lat, wciąż nie umie przebaczyć. W tym przekonaniu utwierdza ją niedawno spotkany Karol — jej chłopak ze szkolnych lat, który niebawem bierze ślub, z jej była przyjaciółką.

Kolejna bohaterka tej opowieści to Maria Teresa - kobieta, która niegdyś popełniła powieść obyczajową. Dziś wydawnictwo sprzedało prawa do jej ekranizacji, żądając jednocześnie jej kontynuacji. Nie w smak jest to pani profesor filozofii, której proza w zamiarze miała iść w zupełnie innym kierunku. Czego jednak nie robi się dla pieniędzy, zwłaszcza kiedy nad jej głową wiszą ciemne chmury. Potężne długi i chora macocha, która lada dzień stanie się matką.

"CHŁOPIEC POCHŁANIA WSZECHŚWIAT" - Trent Dalton

"Chłopiec pochłania wszechświat"- książka, po którą nie sięgnęłabym, widząc tylko i wyłącznie jej okładkę. Która zamiast przyciągać, odstrasza swoją krzykliwością. Różowo-czerwoną barwą, kompletnie niepasującą mi do jej stylu. Która co najwyżej może symbolizować zaledwie mały fragment tej powieści. Przyciągnął mnie za to jej opis, który znajdziecie tutaj. Zapowiedzieć niebanalnej historii. Zmysłowej i odważnej. Prostej tylko na pozór. W rzeczywistości głębokiej i hipnotyzującej. Emocjonującej i poetyckiej zarazem.

Dlatego "Chłopiec pochłania wszechświat" - to książka, którą będę zawsze kojarzyć z niezwykle przejmującą opowieścią chłopca, któremu autor zgotował los znacznie odmienny od naszego. Życie dotkliwe, bolesne, choć nad wyraz głębokie i świadome. Obdarzył go najznośniejszymi przymiotami. Dobrym i czystym sercem. Silnym ciałem i nieskazitelną duszą. Charakterem. Nauczył go manipulować czasem i postrzegać to, co dla innych niewidoczne. Dał mu wyjątkowy cel i głęboką tajemnicę. Dziesiątki pytań bez odpowiedzi i szansę. Wyzwolił w nim ciekawość. Miłość do słowa pisanego. Dlatego marzył o pisaniu. Chciał pisać o ludziach, którzy dopuszczali się przestępstw. O tym, co nimi kieruje. O tym, jak znaleźli się w miejscu, w którym dziś są. O chwili, w której przeszli na druga stronę mocy.