Biblioteka Edymona

Trochę ta książka przeleżała na mojej półce. Najpierw jej bardzo chciałam, a potem moją uwagę skupiały inny książki. W końcu nie miała już sumienia wciąż jej ignorować. " Wyspa " miała więc wreszcie okazję zaprosić mnie do swojego świata. Świata, który okazał się wyjątkowo mroczny. Nie, to nie jest dobre słowo na jej określenie. To nie jej mrok mnie zahipnotyzował. To był strach. Przerażenie. Uczucie, że ta historia skończyć się dobrze nie może. Napięcie graniczyło niemal z paniką. Aż dziw, że jeszcze nie ma filmu na jej podstawie, bo to mogłoby być " COŚ". Coś wielkiego. Coś na miarę niemal Hitchcocka. To były moje pierwsze gorące myśli, tuż po jej lekturze. Zaczęło się jednak całkiem zwyczajnie... Heather mimo młodego wieku decyduje się związek z dojrzałym mężczyzną. Do tego wdowcem z dwójką dorastających już dzieci, które notabene jej nienawidzą. Ich matka nie żyje dopiero od roku, a ona już zdążyła wpleść się w ich kruchą rodzinę. Z miłości do Toma

  Próba zrozumienia własnych uczuć, wskazania win, krzywd, własnych grzechów, a także wejście w dorosłość ze wszystkimi jego konsekwencjami, to główna oś narracyjna nowej powieści Małgorzaty Wardy " Środek lata". Autorka tradycyjnie też już wykorzystuje w swoich utworach elementy powieści psychologicznej i monologu wewnętrznego, tworząc swój własny niepowtarzalny styl, oparty bardzo mocno na emocjach, któremu towarzyszy dodatkowo tzw. introspekcyjno-nostalgiczna forma powieści. Wplata w to wszystko jeszcze elementy sensacji lub jeśli ktoś woli, wątek kryminalny, który stanowi raczej tło całej historii, niż jej główny nurt. Tymczasem podjęte przez autorkę wariacje narracji, zwłaszcza tej pierwszoosobowej, powodują, że w czytelniku nie tylko wzrasta napięcie niepewności, ale i rodzą się liczne podejrzenia wobec jej bohaterów. Trudno im zawierzyć. Wyczuć intencje. Rozgryźć. Skąd się to bierze?... Otóż z opowieści snutej w sposób niezwykle przejmujący, którą gotowa j

  Powieść Niny Majewskiej-Brown pt. „Zakładnicy wolności” to powieść obyczajowo-historyczna, która składa się z 3 tom ó w. Pierwszy z nich to „Florentyna i Konstanty”, druga to „Cztery siostry” i ostatnia „Rodzinne sekrety”. Wszystkie 3 tomy obejmują razem okres czasowy od roku 1916 do roku 1945 włącznie. Głównym miejscem akcji, w którym toczy się fabuła powieści jest dworek ziemiański pod Środą Wielkopolską zamieszkały właśnie przez Florentynę i Konstantego. Małżonk ó w Zabierzyńskich wraz z rodziną. Og ó lnie rzecz biorąc, autorka pokazuje nam w ten sposób, jak żyli ludzie w tamtych czasach; ich obyczaje, przesądy, przepisy kulinarne, modę, sposoby leczenia i panujące wówczas nastroje polityczne. A że wspomniany wcześniej okres jest tym wyjątkowo burzliwym w dziejach ludności polskiej; zab ó r pruski, powstanie wielkopolskie I i II wojna światowa (rzeź wołyńska, ludob ó jstwo w Katyniu, niemieckie obozy koncentracyjne) to i nie brak w niej szeroko rozwiniętej fabuły.   Rodzinę Za

  Ewa Stachowiak pt. „Szkoła luster ”                      Książka Ewy Stachowiak pt. „Szkoła luster” jest powieś cia ̨ obyczajowo-historyczną, obejmującą okres od roku 1755 do roku 1793. Fabuła powieści toczy się we Francji, głównie w Wersalu i Paryżu. Jest to okres panowania Ludwika XV oraz krótki czas panowania Ludwika XVI, jego wnuka.   To burzliwy okres dla narodu francuskiego. Dochodzi bowiem wówczas do rewolucji i obalenia monarchii.        Główny wątek powieści, to życie „elewki” - Veronique   i jej nieślubnej córki Marie-Louise. Elewką nazywano wówczas rezydentkę tzw. Pałacu Jeleni, który położony był w Wersalu blisko pałacu królewskiego. Rezydentkami były ładne, kilkunastoletnie dziewczynki z ludu. Rodzice dziewcząt-elewek dobrowolnie sprzedawali je, aby podreperować budżet rodzinny. Elewki te pobierały potem wszelkie nauki, jakby pochodziły ze sfery arystokracji, a ich zadaniem było zaspakajanie żądz i potrzeb seksualnych króla Ludwika XV. Gdy zachodziły w ciążę, były

Jess Ryder, to autorka jednych z lepszych thrillerów psychologicznych na rynku. Oczywiście mówię to z pewną dozą niewiedzy, bo wszystkich oczywiście nie przeczytałam. Spośród tych jednak, które miałam okazję poznać, jej twórczość przyprawia mnie o ciarki. Trzyma w napięciu i szalenie wręcz intryguje. Nawet w tej chwili, kiedy o niej piszę, biorę głęboki wdech.  A tak naprawdę Jess Ryder to nie kto inny jak Jan Page - pisarka, scenarzystka, dramaturżystka i wielokrotnie nagradzana producentka telewizyjna, która przez lata tworzyła wyłącznie dla dzieci. Z czasem jednak zapragnęła spróbować własnych sił na polu dorosłego czytelnika, czego konsekwencją jest już pięć wydanych i rewelacyjnie przyjętych powieści, w których króluje zbrodnia. Nie jest to jednak zbrodnia zwyczajna, do jakiej zdążyliśmy się przyzwyczaić za sprawą policyjnych powieści kryminalnych. Tu ma ona zupełnie inny smak i wymiar. Przybiera formę niemal dreszczowca. Powieści mocno psychologicznej. Dramatu. Nie jest jednak po

Moje doświadczenie z twórczością Agnieszki Jeż miało do niedawna wymiar bardzo pośredni, bo choć miałam jej książki w rękach, to wiedzę o tym, co w ich wnętrzu czerpałam jedynie z relacji czytelniczek, które wciąż wracały do jej historii. Chciały więcej. Stąd też zrodziło się moje zainteresowani jej najnowszą powieścią " W cieniu góry " , która przenosi nas do małej wsi w Beskidzie Niskim. Na co liczyłam? Na lekki, szybki, klasyczny kryminał, który jak wiele innych pochłonę w jeden wieczór. Aż tak dobrze jednak nie było. Źle też wcale nie. Ta powieść okazała się bowiem czymś, z czym trzeba było mi się zmierzyć, i to nie bez przyjemności dla zmysłów. Powieść ta oferuje bowiem czytelnikowi znacznie więcej niż tylko kryminał. Charakteryzuje ją bowiem bogate podłoże społeczne, nietuzinkowi bohaterowie i taki kalejdoskop towarzyszących im emocji, który trudno jednoznacznie ogarnąć. Agnieszka Jeż nie pozostaje jednocześnie bierna na tematy związane z historią regionu.

" Dom na skraju lasu " to nie debiut Natalii Bieniek, choć pierwsza książka autorki, po którą ja sięgnęłam. Czy na niej skończy się nasza wspólna przygoda? Tego jeszcze nie wiem. Książka ta bowiem od samego początku jest mi tyle samo przychylna, co i w pewien sposób odległa. Pierwsze spotkanie z jej bohaterami było również mało klarowne. Max Langer - szwajcarski profesor polskiego pochodzenia, po zniknięciu żony postanawia rozwikłać zagadkę jej przeszłości. W tym celu przyjeżdża do Polski, gdzie na nadzieję poznać skrywaną przez nią od lat tajemnicę. To z nią właśnie, a w szczególności z pewną willą pod Łodzią coś ją łączy. Zleca to zadanie Dorocie Wiśniewskiej - najbardziej krnąbrnej doktorantce na uczelni, która marzy o napisaniu niebanalnej powieści. Dorota dostaje zatem komplet dokumentów do zbadania sprawy z przeszłości, która sięga 1946 roku i wiąże się z okrutną zbrodnią. W swoje śledztwo wciąga również ojca i przyjaciela. Z czasem jednak grzebanie w cudz

Jeśli ktoś wybiera się w Beskid Żywiecki i szuka książki, która umili mu tam pobyt, to koniecznie sięgnijcie po debiutancką powieść Katarzyny Franus " Osobni". To jednak zaledwie jedna z opcji. Druga to rozpoczęcie przygody od przeczytania tej historii, a potem podróż w nieznane. Malownicza wędrówka śladami książki. Taki właśnie plan zrodził się w mojej głowie. Plan podróży do Rycerskiej i spacer szlakiem " Rycerskiego serca". Raczej nie spotkam tam Kingi, Tymka ani Mateusza, ale może uda mi się spotkać z Katarzyną Franus - autorką tej niezwykłej opowieści, która ma zamiar postawić tam swój dom. Stąd też pomysł na miejsce akcji powieści, które jest tak samo urokliwe, jak jej bohaterowie, bo od nich zacznę tę opowieść. " Osobni " to tak naprawdę historia trójki bohaterów, choć w powieści występuje ich znacznie więcej. I każdy z nich jest dopieszczony przez autorkę. Ma swoją osobowość, niepowtarzalny charakter i odgrywa znaczącą rolę w tej histor

   - Z pamiętnika bibliotekarki -  Myślała, że jest dojrzałą, stateczną kobietą, może nawet z odrobina klasy. Tymczasem zachowała się jak smarkacz, bo na widok pewnego Pana, opadła jej...  Myślcie sobie co chcecie ;)   ale, to nie koniec jej wpadek. Okazała się jeszcze prawdziwie roztrzepaną gapą. Od lat planowała tę podróż. Marzyła jej się obecność na Targach Książki w Warszawie. Dwa razy była już w Poznaniu. Raz nawet prześlizgnęła się obok targów w Krakowie. Warszawa miał być wisienką na torcie. W duchu modliła się tylko o pogodę, bo spacerować wokół Pałacu Kultury w tłumie i w deszczu mogło być tylko koszmarem. Pogoda dopisała, tłumy również, co nastręczało czasem niemałych problemów. Dostać się pod namiot i zerknąć, co jedno, albo drugie Wydawnictwo przygotowało dla nas – graniczyło z cudem. Nie wspomnę już o autorach, do których kolejki były jak do mięsnego za czasów PRL-u. Stać czy iść dalej - ciągle ciążył jej ten dylemat. W konsekwencji niewiele miała okazji do rozmów z gwia

 -"TRZY GOŁĘBICE" - Rozkosz skropiona łzami wzruszenia  Tego właśnie doświadczyłam spijając słowa z kart powieści Marleny Semczyszyn "Trzy gołębice". Jest to historia, która zauroczyła mnie od pierwszych stron, a każda kolejna była już tylko iskierką rozpalającą moje serce. Żal było ją kończyć, bo smutek i radość, które ze sobą niosła były niczym żywy ogień, palący zmysły. Nie tyle więc dobrze bawiłam się w jej towarzystwie, co miałam okazję ją przeżyć, a to cenię sobie najbardziej w tego typu literaturze. Zmysłowość, rzeczywistość i emocje, które potrafią znaleźć ujście.  Filarem tej historii są trzy kobiety. Kobiety pełne pasji.  Każda inna,  ale pełna wiary w to, co dla niej ważne. Każda z innym pochodzeniem.  Łączy je jednak przyjaźń i wielkie serce. Razem mogą wszystko, ale to "razem" zostanie poddane wielu próbom.  JAGODA - ta dziewczyna nie przebiera w słowach. Jest postacią ze wsi, wychowaną w towarzystwie trzech braci i kochających się rod

  Kiedy siadam do skreślenia kilku słów o najnowszej powieści Marty Zborowskiej "Debiutantka" wciąż tli się we mnie wiele emocji z nią związanych. Książka ta, nie jest bowiem w moim odczuciu klasycznym kryminałem. To znacznie coś więcej. To historia na wskroś bolesna i przenikliwa. Obraz lęku i rozpaczy, który dosięgnął naturę ludzką. Opowieść pełna bólu, cierpienia i tajemnic. Spowita mrokiem człowieczych słabości. Książka, w której strach narasta z każdym kolejno rodzącym się wątkiem, których w tej historii nie brakuje. Jednym z nich jest zaginięcie córki znanego polityka, Sary Lewickiej, która znika z domu tuż przed swoimi osiemnastymi urodzinami. Detektyw Julia Krawiec ma zaś za zadanie odnaleźć ją. Robi to na zlecenie jej ojca, który nie życzy sobie rozgłosu i za wszelką cenę chce uniknąć skandalu. Tym bardziej, że Sarę podejrzewa się o kontakty z światem seks biznesu. Z czasem na wierzch wypływają inne rodzinne tajemnice i pełna obłudy postawa jej członków. Wiąże się

Zupełnie nie wiem co myśleć o tej książce, a szczególnie o jej zakończeniu. Z pewnością jest to jednak niecodzienna historia, w której autor nie bał się puścić wodzy fantazji. I co gorsza, nie mogę się od niej uwolnić. Pierwszą rzeczą, na jaką zwróciłam uwagę, to była okładka książki, która mnie akurat bardzo przypadła do gustu. Była zapowiedzią czegoś mrocznego. Zapowiedzią historii pełnej strachu spowitego mrokiem. Ta chata w górach, w której panoszy się światło ognia zahipnotyzowała mnie. Podobnie było z fabułą powieści. Ta jednak wymagała znacznie większej uwagi i cierpliwości. Autor nie jest w niej skory do obnażania tajemnic jej bohaterów. Trzyma je w mocnym uścisku niemal do samego końca, co tylko wzmaga ciekawość czytelnika. Sama historia nie niesie ze sobą jednak spektakularnej akcji, ale i nie o nią tu chodzi. To się czuje. Ten klimat spowity grozą wyraźnie nadaje kształt całej historii. To on wiedzie tu prym. Potęguje to uczucie miejsce akcji, na które Chattam wybrał bardzo

Nie tak dawno wspominałam o książce C.L. Taylor "Jej ostatnie wakacje". Z nią też wybrałam się na urlop. Nie była to długa podróż, za to niebywale intensywna.  Dopuściłam się też małej zdrady. Powieści tej bowiem nie przeczytałam, a wysłuchałam w formie audiobooka. Gdyby jednak nie on, to byłby długi  i nużący dzień, a tak... Podróż motocyklem na tylnym siedzeniu, okazała się podwójną frajdą. Zahipnotyzowana opowieścią o losach zaginionej Jenny spędziłam ten czas w mgnieniu oka. Mało tego, mogłabym wciąż jechać i jechać... Czułam niedosyt przyjemności. Sięgając po tę powieść, byłam poniekąd świadoma zdolności twórczych C.L. Taylor, bo większość jej książek mam już za sobą  i wciąż mają one swoje miejsce na mojej półce. Z sympatią również je wspominam. "Jej ostatnie wakacje" miały być zatem tylko potwierdzeniem dobrego pióra autorki i frapującej zagadki, która potrafi (uwierzcie mi) spędzić sen z powiek. To zaś co stawia tę  powieść na piedestale moich

Każdy z nas sięgając po powieść, ma z tyłu głowy, że to tylko literacka fikcja. Łatwo jednak o tym zapomnieć, kiedy jej bohaterowie na wskroś przypominają realnych ludzi, a ich problemy nie są dla nas niczym obcym. Szybko wówczas dajemy się omotać zdarzeniom z kart powieści. Niemal zaprzyjaźniamy się z niektórymi postaciami. Zaciera się granica między tym co realne, a co zmyślone. Z zaangażowaniem i empatią śledzimy wówczas losy bohaterów i kibicujemy szczęśliwym zakończeniom. Tak właśnie czułam się w obliczu tej historii. Łapałam chwile, by do niej zajrzeć. Sprawdzić, jak rozwija się sytuacja i co przyniesie Wojtkowi, Kalinie, Alicji i Kamilowi kolejny dzień. Wojtek i Alicja są małżeństwem od lat. Od lat coraz mniej ich też łączy. Kalina coraz częściej doświadcza także brutalnych słów ze strony męża, które ryją w jej duszy bolesną ranę. Kamil — ich nastoletni syn również nie pozostaje dłużny rodzicielce, biorąc przykład z ojca, traktuje ją bardzo przedmiotowo. A to przecież