Przejdź do głównej zawartości

"Zakładnicy wolności" - Nina Majewska-Brown

 


Powieść Niny Majewskiej-Brown pt. „Zakładnicy wolności” to powieść obyczajowo-historyczna, która składa się z 3 tomów. Pierwszy z nich to „Florentyna i Konstanty”, druga to „Cztery siostry” i ostatnia „Rodzinne sekrety”. Wszystkie 3 tomy obejmują razem okres czasowy od roku 1916 do roku 1945 włącznie. Głównym miejscem akcji, w którym toczy się fabuła powieści jest dworek ziemiański pod Środą Wielkopolską zamieszkały właśnie przez Florentynę i Konstantego. Małżonków Zabierzyńskich wraz z rodziną.

Ogólnie rzecz biorąc, autorka pokazuje nam w ten sposób, jak żyli ludzie w tamtych czasach; ich obyczaje, przesądy, przepisy kulinarne, modę, sposoby leczenia i panujące wówczas nastroje polityczne. A że wspomniany wcześniej okres jest tym wyjątkowo burzliwym w dziejach ludności polskiej; zabór pruski, powstanie wielkopolskie I i II wojna światowa (rzeź wołyńska, ludobójstwo w Katyniu, niemieckie obozy koncentracyjne) to i nie brak w niej szeroko rozwiniętej fabuły.  


Rodzinę Zabierzyńskich dotykają skutki wszystkich wspomnianych wydarzeń. Szczególnie II wojna światowa burzy jej dotychczasowe poukładane życie. A żeby przetrwać, trzeba się dostosować do nowej sytuacji. Na poparcie tych okoliczności autorka wplata kopie dokumentów z tamtych czasów. Są to wycinki z prasy, plakaty, ulotki, pamiętniki. Dokumenty te bardzo wzbogacają powieść i czynią ją bardziej wartościową pod względem historycznym. Czytając ją, można poczuć też klimat, jaki wówczas sprzyjał narodowi polskiemu.

To zaś wzmaga więź z utworem i jego bohaterami, bo jeśli w grę wchodzą emocje, to znacznie łatwiej jest zapamiętać towarzyszące im wydarzenia. Tak było w moim przypadku. Tyle wiedzy o tamtych czasach nie przyswoiłam na żadnej ze szkolnych lekcji.


Jedyna rzecz co mnie trochę nużyła, i przeczytałam ją pobieżnie, to zbyt długi, jak dla mnie pamiętnik Feliksa Kłapczyńskiego, w którym opisał swoją rekonwalescencję. Choć z drugiej strony, muszę przyznać, że jest to wartościowy dokument historyczny opisujący sposoby leczenia inwalidów wojennych. Nie miałam też pojęcia ani świadomości, jak dalece była rozwinięta rehabilitacja takich osób.

 

Reasumując - Powieść Niny Majewskiej-Brown pt. „Zakładnicy wolności” to wyjątkowo pouczająca lektura, utrwalająca   i uzupełniająca dotychczas zdobytą przeze mnie wiedzę dotyczącą tamtych czasów, i nie wyzbyta z refleksji i dobrych emocji.

 

Gorąco polecam.

 


ŚWIAT KSIĄŻKI

ZAPRASZA 

Popularne posty z tego bloga

"OSTATNI ROZDZIAŁ" - Katarzyna Kalista

Trafiając na taką powieści jak ta, ma się ochotę trwać w niej niemal bez końca. Urocza, wzruszająca i pełna sentymentu. Inna niż wszystkie. Nie przesadzona ani pobieżna. Idealna dla każdej z nas. Dla każdego, kogo rozczulają historie innych. Dla wrażliwca, który lubi poddawać się emocjom, gdzie śmiech i łzy przeplatają się, nadając smaku szarej rzeczywistości. To zaś, co uderza w tej książce najbardziej, to jej konstrukcja, czyli " powieść w powieści " oraz jej zakończenie, które niewiele ma wspólnego z romantyczną bajką o miłości. Jest mimo to kwintesencją smaku tej historii. Takie prawdziwe i niespodziewane wbrew pozorom. Subtelne i piękne. Tak samo piękne, jak i te przenikające się dwie historie, w których język jest nieokiełznaną materią, a rozwoju ich wydarzeń nie da się przewidzieć. W której " koniec jest zawsze początkiem czegoś nowego". Do tego szczera, emocjonalna i bardzo żywa. Można naprawdę oszaleć na jej punkcie. DEBIUT JAKICH MAŁO.

"KSIĘGA BEZIMIENNEJ AKUSZERKI" - Meg Elison

" Księga bezimiennej akuszerki " Meg Elison , laureatki nagrody im. Philipa K. Dicka to książka roku według " Publishers Weekly ". Nazywana opowieścią podręcznej w świecie postapo , która przedstawia wizję świata po wielkiej katastrofie, w tym przypadku po niesłychanie śmiertelnej epidemii gorączki, która doprowadziła do upadku znanej nam dziś cywilizacji. Przetrwać w świecie pandemii wydaje się jednak niczym, w porównaniu z tym, co wkrótce czeka ocalałych. Do tego " Księga bezimiennej akuszerki"pędzi w zawrotnym tempie. I nie chodzi tu bynajmniej o jej fabułę, a o jej przestrzeń czasową, która rozciąga się na wiele, wiele lat. Widać wyraźnie, iż autorka nie zamierzała skupiać się, ani zobrazować nam tylko chwili z życia bohaterki, jednego wydarzenia, jakiejś sensacji czy jednej przygody. Książka ta odsłania bowiem zrujnowany świat na przestrzeni niemal pokoleń, dając szansę czytelnikowi wyobrażenia sobie, czym tak naprawdę może być apokalipsa...

"SEMIRAMIDA" Ewa Kasala

" Semiramida " to kolejna powieść Ewy Kassali o wyjątkowej sile kobiecości, jak również bogate źródło historyczne. Pełne detali i ciekawostek pozwalająca poczuć atmosferę starożytnego świata. Autorka nie szczędzi czytelnikowi również i emocji, dzięki też i którym powieść staje się prawdziwą perełką literacką z gatunku tych obyczajowo-historycznych opowieści. Równie ważnym aspektem jej sukcesu jest też oczywiście postać głównej bohaterki — Królowej Semiramidy, jak i pozostałych kobiet, które odgrywają całkiem sporą rolę w tej historii. Wszystkie mądre, silne i odważne. Kobiety, które nie bały się używać rozumu. Kobiety pełne uczuć, których też i nie skrywały. Myślę, że każda z nas odnajdzie w nich odrobinę siebie. Być może zainspiruje się nimi albo inaczej spojrzy na samą siebie. Z powieści Ewy Kassali można więc czerpać pełnymi garściami. Można się wręcz delektować jej prozą. Jej barwą i smakiem, który pieści zmysły. I nie sposób się od niej oderwać. Choćby s...