Biblioteka Edymona

"Czarny poniedziałek" to hipnotyzująca, wciągająca i niezwykle porywająca powieść kryminalna. To literackie cacko wypełnione jest napięciem i tajemnicą, które trzymają czytelnika w napięciu do ostatniej strony, a Kraków staje się niemal jego żywym bohaterem, wkomponowanym w historię w sposób misterny i urokliwy.  Do tego misternie splecione ze sobą wątki pełne kobiecej dominacji, zdrad i zazdrości, zachwycają swoją głębią i złożonością. Jedną z takich bohaterek jest Iga Bagińska, w pełni wyrazista i niezwykle odważna kobieta, która emanuje autentycznością i siłą charakteru. Jej osobista podróż w obliczu kryzysu małżeńskiego dodaje powieści niezwykłej emocjonalnej mocy. Pisarski talent Agnieszki Gracy sprawia zaś, że każdy zarys postaci wydaje się bardzo realny, a fabuła wciąga niczym silna morska fala. I choć "Czarny Poniedziałek" to jeszcze nie prawdziwe arcydzieło wśród powieści kryminalnych, to warto dać jej szansę. Ona naprawdę wciąga, zaskakuje i porusza. To le

W elitarnym liceum Granby’ego ginie ThaliaKeith. Dzieje się to w bardzo tajemniczych okolicznościach.  Mimo to bardzo szybko za jej zabójstwo zostaje skazany jeden pracowników szkoły. Mija 20 lat. Do Granby’ego przyjeżdża dawna koleżanka zamordowanej. Dziś znana podkasterka. Wracają wspomnienia. Rodzą się na nowo pytania i wątpliwości. Okazuje się, że wina Omara wcale nie jest już taka oczywista Wtedy Bodie wraz z uczniami zaczyna prowadzić amatorskie dochodzenie, które może podać w wątpliwość ustalenia śledczych. Czy w ten sposób uda im się odkryć prawdę. Całą prawdę? "Mam do pana kilka pytań" to powieść, która zaskoczyła mnie swoim stylem i konstrukcją. Zaskoczyła mnie również moja reakcja na nią i to niezrozumiałe poczucie z nią więzi, które nie pozwalało mi się od niej uwolnić, choć czytałam ją z mozołem.  Były momenty, w których książka wciągała mnie z całą swoja mocą. Wtedy chłonęłam ją całą sobą, by znów po chwili ... poczuć znużenie. Odkładam ją wiec po wielokroć, a

   Myślisz, że twoje życie jest w twoich rękach? Że panujesz nad nim? I być może tak jest, w chwili, w której twój umysł jest w pełni sprawny, ale co w przypadku, kiedy twoja pamięć szwankuje? Kiedy na skutek wypadku tracisz pół roku ze swojego życia, bo pamięć o tym co było - znika. Tego właśnie doświadczyła Amy - młoda i niezależna kobieta. Pnąca się po szczeblach prawniczej kariery. Singielka, która wolne chwile spędza w otoczeniu przyjaciółek i matki.  Wszystko zmienia się jednak w chwili, kiedy Amy budzi się po wypadku. Nie dość, że kobieta nic nie pamięta z ostatnich sześciu miesięcy, to jeszcze ma u swego boku przystojnego i szarmanckiego mężczyznę, którym oczarowane są zarówno jej przyjaciółki jak i matka. Tylko Amy czuje, że coś tu nie gra. Nie odczuwa też   żadnej więzi z tym mężczyzną. Ale i ona w końcu ulega urokowi Jacka. Lekarza, który traktuje ją niczym królewnę. Przekonuje ją też wiedza Jacka na jej temat i tego jak spędzili ze sobą ostanie pół roku. Zbyt dużo szczegó

Trochę to powieść historyczna. Trochę kryminał i trochę romans. Mieszanka wręcz wybuchowa. Pełna akcji i emocji. Powieść, w której na szali warzą się losy nie tylko jej bohaterów, ale i losy niemego miasta Jasła, które stało się kolebką wielkiej miłości. Uczucia, które zawładnęło sercem Zofii Kaczkowskiej i niemieckiego podoficera Rudolfa Simona. Jednak nie tylko mury tego miasta przyglądały się tej miłości, za którą zresztą zapłaciły wielką cenę. Podobnie zresztą jak i para kochanków, na los których miał wpływ również niejaki Walter Gentz - ówczesny starosta tego miasta.  W tle rozbrzmiewa również historia handlarza sztuką, niejakiego Hildenbranta Gyurlitta i jego ojca, którego zagadkowa śmierć nie daje spokoju po dziś dzień nadinspektorowi Norbertowi Matule. Trzyma go bowiem w ryzach obietnica złożona ojcu, któremu ta sprawa niegdyś została odebrana. Jak się możemy domyślać z przyczyn czysto politycznych i dla zysku. To właśnie za sprawą tego śledztwa przenosimy się do małego polskie

Chyba przyszedł czas przeprosić się z tym co naprawdę niezwykłe. Piękne, mądre i pełne szlachetności. Z historią, która była trochę traktowana przeze mnie po macoszemu. A ta książka zmienia nieco jej obraz. Zmienia mój stosunek do niej. Uwrażliwia. Nie było to jednak dla mnie tak oczywiste, kiedy rozpoczynałam przygodę z powieścią.  Były nawet momenty, kiedy czułam się nią znudzona. Gubiłam wątki. Plątałam się między bohaterami. Dziś wiem, że działo się tak, bo szukałam w niej jedynie rozrywki. Łatwej, szybkiej i zajmującej fabularnie. Historii pełnej suspensu, emocjonalnych wzruszeń. Dostałam jednak coś zgoła innego. Coś co doceniłam dopiero po czasie. „Sztorm” Darii Kaszubowskiej z perspektywy tego właśnie czasu stał się czymś więcej niż tylko subtelnie snutą opowieścią z historią w tle. Jest głosem, który pozwala poszukać w sobie nowej tożsamości. Tej narodowej i tej ukrytej gdzieś głęboko w sercu, umyśle. Mnoży pytania o bieg historii, a poprzez nietuzinkowych bohaterów nadaje je

 Ta historia nie jest jak inne.  Nie wyciska łez wzruszenia. Płakać więc przy niej nie będziecie. Nie stawia ona bowiem na emocje a fakty. Z życia wzięte zdarzenia, a potem łączy je w całość, tworząc historię kobiety niezwykłej. Takie właśnie jest moje o niej zdanie. O Joannie - głównej bohaterce powieści, która dopiero po długich latach małżeństwa miała odwagę postawić na swoim. Działać według własnych słabości. Poddać się chwili. Co z tego wyszło? Przeczytacie a zobaczycie sami.  Nie jest to też powieść pełna suspensu, choć dotyczy zaginięcia pewnej kobiety. Matki, żony, po której urywa się pewnego dnia ślad. Wówczas fabuła przenosi się na łono rodziny zaginionej. Skupia się bardziej na postaciach i relacjach niż samym śledztwie, które gdzieś tam tylko w tle trwa. Jawi nam się wówczas prawdziwy obraz Joanny i jej dzieci. Jej męża i przyjaciół. Pojawia się też kolejna tajemnica z przeszłości. Prawdziwa gratka dla lubiących obyczajowe, snute lirycznie opowieści.  Wolna jest od mo

"Czekaj a będzie ci dane" i dane nam zostało wraz z nową powieścią Rachel Abbott "Koniec kłamstw".  Cóż to była za przyjemność. Móc znów pławić się w meandrach psychologicznego suspensu, z którego autorka jest dobrze znana. Chwytajcie zatem "byka" za rogi i bawcie się tą wyśmienicie skonstruowaną intrygą, która trzyma w napięciu do samego końca.  Bagno, w które bowiem wdepnęła Mallory i Natan nie należy do codziennych zjawisk. A że wokół jeszcze wciąż wszyscy kłamią, tylko nakręca spiralę strachu, która ich dopada. Nathan stracił pracę oskarżony o molestowanie, czemu oczywiście zaprzecza. Znając jednak jego przeszłość, trudno nie brać pod uwagę i takiej wersji zdarzeń. W tym samym niemal czasie zostaje porwane dziecko.  Ktoś dopuścił się gwałtu,   ktoś inny umiera. Dzieją się rzeczy straszne. Narastają konflikty, a grupa dawnych przyjaciół znów jest razem. To jednak co podzieliło ich przed laty wciąż w nich tkwi. To poczucie winy będące skutkiem beztrosk

   "Misterium" Deana Koontza to nie tylko nowość na czytelniczym rynku wydawniczym, ale i w mojej biblioteczce. Nowość przez wielkie "N", bo dopiero z tą powieścią posmakowałam tak naprawdę twórczości jednego z najpopularniejszych amerykańskich autorów. Mistrza powieści grozy, który należy również do autorów wyjątkowo płodnych. Na jego koncie jest już bowiem kilkadziesiąt powieści, w tym wiele przeniesionych na ekran.  Wiele z nich znajduje się zapewne też na bibliotecznych półkach. Są to jednak wydania dość stare, po które czytelnicy sięgają stosunkowo rzadziej. Jest więc okazja to zmienić. Mnie przekonało do tego właśnie "Misterium" - powieść pełna grozy z elementami science fiction. I choć ten gatunek nigdy nie leżał w kręgu moich zainteresowań, to przyznam, że w towarzystwie tej historii bawiłam się naprawdę dobrze.  Bohaterem tej opowieści jest jedenastoletni chłopiec Woody Bookman, który dotąd nie wypowiedział ani jednego słowa. Ze światem porozu

  „Złap zająca” to opowieść o przyjaźni, która wcale łatwa nie jest, bo i jej bohaterki są niczym dwa przeciwstawne sobie bieguny. Łączy je jedynie przeszłość i wspólna droga w dorosłość. Ach, i jeszcze pewien mężczyzna, którego obie kochają na swój własny sposób. Mężczyzna, którego tak naprawdę nie ma. Ich przyjaźń również wydaje się, być już wypalona. Zwłaszcza po kilkunastu latach rozłąki. Bez znaku życia, kontaktu. Cienia wspomnień.  Wystarczył jednak jeden telefon i wszystko zaczyna się od nowa. Wówczas ten toksyczny na swój sposób związek znów ożywa. Chwilę potem obie bohaterki są już w drodze.   Dopada je lawina wspomnień. Towarzyszą godziny wspólnych rozmów. Rodzą się niezliczone ilości pytań. Myśli. Buzują emocje, aż z czasem z tej mozaiki wyłania się prawdziwy obraz ich relacji i ich samych. Realnej formy nabiera mieszanka ich wspólnych chwil dobrych i tych dotkniętych zazdrością, żalem, buntem, nienawiścią, pogardą. W rezultacie ich podróż nie jest tym co we wstępie zakład