Biblioteka Edymona

„Cholerna książka” - dosłownie i w przenośni. Magdalena Czmochowska odbiera rzeczywistość wszystkimi zmysłami i pisze o niej w dość niekonwencjonalny sposób. Z wykształcenia grafik. Artystka awangardowa, której powieść niestety nie wywołała we mnie salw emocji, na które skrycie liczyłam. Nie oznacza to jednak, że książka jest niepoprawna, zła czy jak by to jeszcze inaczej nazwać. Powtarzam to wielokrotnie, zwłaszcza przy wielu moich wypowiedziach dotyczących książek, które niezupełnie przypadły mi do gustu. Inaczej mówiąc „Cholerna książka” to powieść, która nie zachwyciła mnie. Aczkolwiek... Nie jestem jednak krytykiem literackim, by swoją ocenę uznawać za ostateczną, czy choćby właściwą. Mogę co najwyżej komentować i to też czynię. Zdaje sobie jednocześnie sprawę ze zmienności gustów – nawet własnych. Jak dziś bowiem pamiętam fascynację książkami Helen Fielding i sama Bridget Jones, która zaskarbiła sobie serca wielu czytelników. Dlatego też dałam się namówić i na

Domyślam się, że fanom powieści kryminalnych twórczość Katarzyny Puzyńskiej jest dobrze znana. Tym, którzy po nią jeszcze nie sięgnęli, to zapewne tylko kwestia czasu. Całej reszcie rekomenduję powieści autorki, które mają w sobie znacznie więcej niż tylko przygodę kryminalną. To także dobrze skonstruowana powieść psychologiczna zbudowana na kanwie problemów społeczno-obyczajowych. Gdzie życie zawodowe jej bohaterów nieustannie przeplata się z osobistym. Gdzie do głosu dochodzą silne emocje i uczucia. Trochę tak jak w powieściach Camily Lackberg , które sobie wyjątkowo cenię. " Pokrzyk " jest już jedenastą książką o policjantach z Lipowa. Świecie, który nie może istnieć bez zbrodni i tajemnic. Tym razem jednak nie kończy się na jednej. Pierwszą ofiarą staje się dziennikarka — Joanna Kubiak, a podejrzaną emerytowana policjantka Klementyna Koop . Wkrótce potem, dochodzi do kolejnej zagadkowej śmierci. Tym razem ofiarą jest seniorka rodu Orłowskich. I znów po

" Pierwsza miłość, ostatnie posługi " to debiutanckie dzieło Iana McEwana, które pozwoliło wypłynąć mu na wody międzynarodowej kariery i sławy. Dziś ten znany i ceniony brytyjski pisarz króluje wśród fanów dobrej literatury. Wśród jego powieści, każdy znajdzie coś dla siebie. Nieobliczalny w swojej twórczości, przewrotny i charyzmatyczny. Nie sposób go nie pokochać. Nawet jeśli nie każde z jego dzieł przypadnie nam do gustu. " Pierwsza miłość, ostatnie posługi " to zbiór opowiadań po raz pierwszy opublikowanych w 1975 roku, które Ian McEwan rozpoczął pisać pełen romantycznych wyobrażeń na swój temat. Marzyło mu się wówczas rola heroicznego pisarza, pracującego każdej nocy aż po świt. Jego prozę nawiedzali wówczas ludzie pokręceni. Odmieńcy, dziwacy i popaprańcy losu. Ludzie pełni agresji, samotni, i skłonni do najgorszych perwersji. Wyobraźcie sobie np. człowieka, który przechowuje penisa zakonserwowanego w szklanym słoju. Mężczyznę, który dzi

" Echa niewierności " jest książką, która przypomina album pełen rodzinnych zdjęć. Czarno-białych fotografii, z których zerkają na nas twarze zdające się mówić — Pamiętaj! Album pełen ludzi, rodzinnych historii, zdarzeń i myśli przywołujących wspomnienia, chwile nostalgii i wzruszeń. Czasem nawet łez. Echa niewierności to druga już cześć rodzinnej sagi " Grzechy młodości " , której akcja ma swoją kontynuację od roku 1971. Losy rodziny Trzeciaków wciąż układają się niczym fale na wzburzonym morzu. Tymoteusz — najstarszy z braci wciąż nie potrafi docenić rodzinnego gniazda i roli żony w swoim życiu, czym popycha ją w stronę odmętów rzeki. To jednocześnie wielki przełom w życiu Elżbiety, która po nieudanej próbie samobójczej, ma wreszcie odwagę stawić czoło przeciwnościom losu. Niestety relacje z córką wciąż pozostawiają wiele do życzenia. W oczy śmierci miała okazję zajrzeć również Tymoteusz, którego postawa i zachowanie przybiera wkrótce potem ni

Książka " Ja i Świat. Informacje w obrazkach " to oryginalny sposób na przekazanie wiedzy, której towarzyszy barwa i zabawa. To jednocześnie pozycja, z której skorzystać może zarówno dziecko, jak i dorosły. To opowieść o współczesnym świecie pełna infografiki , której nie sposób ogarnąć na raz. Podobnie jak szkolnego podręcznika. Różnica w przypadku tej książki jest jednak znacząca — bo do niej z przyjemnością się wraca, a podana wiedza niemal sama utrwala się w pamięci. To 28 rozdziałów, po których oprowadza nas Zuzia, opowiadając jednocześnie o sobie, swojej rodzinie i świecie, w którym żyje. Każdy z rozdziałów poświęcony jest innej tematyce. Zuzia raz opowiada nam o najpopularniejszych na świecie imionach, raz o tradycyjnych i współczesnych zawodach. Innym razem pokazuje nam różne tradycyjne domy, w których mieszkają ludzie na całym świecie. A jeszcze innym razem zabiera nas do szkolnej stołówki, by podzielić się wiedzą o tym, co jadają na obiad inne dzie

Szukacie lekkiej i zabawnej powieści, która umili wam dzień, samotny wieczór, czy też  nieprzespaną noc? Dobrym wyborem może okazać się książka Penelopy Bloom " Jego babeczka". Sama jednak mam wobec niej bardzo mieszane uczucia. Być może dlatego, że stosunkowo rzadko sięgam po tego typu powieści. Napisać zaś dobrą komedię, która rozbawi do łez, jest niezwykle trudno, biorąc pod uwagę różnorodność naszego poczucia humoru. Nie jest to także gorący romans, który przyprawia o szybsze bibie serca czy też pełen namiętności związek, o którym można czytać z wypiekami na twarzy — a tego właśnie się spodziewałam, sięgając po tę powieść. Nie oznacza to jednak braku satysfakcji ze spotkania z twórczością autorki i jej bohaterami. Ryan i Emily to wyjątkowo sympatyczni młodzi ludzie, których los postanawia sobie przedstawić, mieszając jednocześnie wszystkie ich życiowe plany. Dla Emily miała to być jednorazowe zlecenie, dzięki któremu poprawi się jej budżet. Lekcje ma

" Pod tym samym niebem " powieść niepozorna. Bez " achów " i " ochów " a jednak jest w niej coś, co budzi sympatię do niej. Delikatna, bez szalonych emocji, wielkich wzruszeń, zawrotnego tempa czy niespodzianek, a mimo to cieszy i daje poczucie dziwnej wewnętrznej błogości i spokoju. " Spokój " - to dobre słowo, które w pełni odzwierciedla klimat książki Katarzyny Kieleckiej. " Odwaga " - będzie zaś mottem dla jej bohaterów. " Dobroć " rozlewa się wraz z każdym jej słowem. " Nadzieja " - jest efektem spotkania z nią. " Ulga " - zaś uczuciem, którego możesz doświadczyć za jej sprawą. " Radość " - poczujesz wraz z jej zakończeniem, które inne być nie mogło. Po prostu SYMPATYCZNA — nie sposób było jej więc nie polubić. Podobnie jak i jej bohaterki: Liliannę i Kingę — dwie urocze kobiety, które by zmienić własne życie musiały przejść drogę pełną rozczarowań, smutku i tęsknoty. Bog

Trzeba przyznać, ze Simon Beckett ma tę moc tworzenia powieści, z którymi trudno się rozstać. Zainteresowanie fabułą wzbudza zaś już od pierwszych jej stron. " Zapach śmierci " zaskarbia sobie uwagę czytelnika już samą postacią głównego bohatera Davida Huntera- antropologa sądowego, który pewnego dnia dostaje telefon od dawnej znajomej z prośbą o pomoc w pilnej sprawie. Tą sprawą okazuje się zmumifikowane ciało kobiety znalezione na strychu dawno opustoszałego szpitala. Chwilę potem dochodzi do kolejnej tragedii, w której nie tylko są ciężko ranni, ale i martwe ciała. Odkrycia, jakiego dokonują śledczy na skutek wypadku, a potem przeszukania całego szpitala stawia ich przed zadaniem niezwykle trudnym. Pytania piętrzą się z każdym kolejnym mrożących krew w żyłach odkryciem, a odpowiedzi jak nie było, tak nie ma. Jednym z nich jest sala pełna szpitalnych łóżek z dwoma przywiązanymi do nich ciałami. Sala bez drzwi. Ofiary trudne do zidentyfikowania. Brak podejr

" Kiedy Deus zostanie wprowadzony do obrotu, miliony ludzi oddadzą mu swoją moc decydowania: to takie wygodne, gdy ktoś — albo coś — dokonuje za nas wyborów" . Rodzi się jednak wobec tego pytanie— czy oby na pewno? Bo co się stanie w chwili, gdy ... " Ktoś , kto stoi za Deusem , postanowi zmodyfikować program, tak by mówić im, na kogo mają głosować, co myśleć, co kupować, komu powierzyć swoje pieniądze? " Wszystko jednak wskazuje na to, że Internet oraz wirtualni doradcy są nieuchronnie rozwijającym się etapem cyfrowej rewolucji w naszym życiu, którego nie sposób ominąć. Powieść przywołuje w pamięci również dzieło Georga Orwella " Rok 1984 " , choć nie sądzę, by można było je swobodnie porównywać. Zmusza tym samym do głębokiej refleksji. Do zastanowienia się nad przyszłością ludzkiej rasy, jej znaczenia w przyrodzie i istoty człowieka jako takiego. Kilka dni zajęło mi przetwarzanie tej historii i muszę przyznać, że wciąż nie jestem pewna

Ciekawi was, co znajdziecie w najnowszej książce Doroty Sumińskiej? Z pewnością oczaruje ona tych, którzy kochają zwierzęta i historie, w których grają główne role. W tej książce znajdziecie ich naprawdę całą masę. Historie o psach, które sięgają wszystkich kontynentów i czasów tak odległych, jak daleko sięga wiedza człowieka. Co ciekawe, wszystkie te opowiadania można potraktować jako jedną wielką opowieść o historii psów na przestrzeni wieków, lub każdą z osobna jako krótką historię jednego zwierzaka. Imponującym pomysłem jest drzewo genealogiczne  naszych bohaterów, które z pewnością pomoże w utrwaleniu sobie całej tej historii. To, co jednak mnie najbardziej w tej książce zabsorbowało to przypisy — wstawki w tekście, objaśniające niektóre fakty i wydarzenia dotyczące psiaków i ich prawdziwej historii. Niesamowite, jak wiele jest rzeczy, o których nie mamy pojęcia, nawet gdy z nami mieszka niejedno zwierzę. Tą mądre i pouczające teksty mogą być impulsem do zgłębieni

Książki Wydawnictwa Literackiego zazwyczaj perfekcyjnie trafiają w mój gust i lądują na półce książek uwielbianych. Ale nie tym razem. W dodatkowe zakłopotanie wprowadziły mnie też opinie pozostałych czytelników " Tysiąca obsesji " Gabrieli Gargaś i Marcela Woźniaka, które klasyfikują ją na dość wysokim poziomie. Co z jednej strony bardzo mnie cieszy, z drugiej zaś zasmuca, że to nie mnie przyszło rozpływać się w zachwytach nad tą książką. Tym bardziej że twórczość autorki jest mi bardzo dobrze znana i ceniona w zakresie polskiej literatury obyczajowej z nutką romansu. Nie jest mi więc łatwo pisać o książce, która niestety daleko odbiega od mojego poczucia smaku. Sięgając po powieść, zakładałam, że napisana w takim duecie wykrzesa wszystko, co najlepsze w literaturze. Połączy historię obyczajową, subtelną i wrażliwą z kryminalnym wątkiem, który przykuje dodatkowo naszą uwagę i wzmożone emocje. Tymczasem charakter utworu bliski Gabrieli Gargaś zupełnie mi s

O czym myślisz, spoglądając nocą na księżyc? Czy rodzą się w Tobie marzenia? Co czujesz, gdy z zadartą głową spoglądasz na niebo pełne gwiazd. Czy widzisz księżyca blask? A może jeszcze coś? Może widzisz znajomą twarz albo tak jak ludzie w Korei – królika. Koreańczycy, zerkając w stronę księżyca, widzą na nim zarys królika. Starym zwyczajem wypowiadają wówczas życzenie, będące wyrazem nadziei i pomyślności. Takich życzeń w stronę księżyca mknie każdej nocy tysiące, a może nawet miliony. Tam na jego powierzchni w wielkiej czarze Królik zamienia je w gwiazdy pełne blasku. Noc rozjaśnia się ich światłem a niebo spowite ich mnogością, zachwyca. I tak niezmiennie dzieje się od wieków. Księżycowy królik ciężko pracuje każdej nocy, by dać szansę na spełnienie tych marzeń. Sam też nie jest ich pozbawiony, dlatego pewnej nocy, za sprawą jednej z gwiazd trafia wprost na Ziemię. Tam poznaje ziemskie stworzenia a jego samotność, odchodzi w dal. Ale co z księżycem i marzeniami i

"Stuhrmówka . A imię jego czterdzieści cztery ” to wywiad rzeka z Maciejem Stuhrem, który w rozmowie z Beatą Nowicką pokazuje nam swoją prawdziwą twarz. Poznajemy go z zupełnie nowej perspektywy. Ci, którzy utożsamiali dotąd aktora z rolami, które zagrał, mogą być bardzo zaskoczeni. Maciej Stuhhr jawi nam się tu jako zupełnie nowy człowiek, postać obdarzona niezwykłą wrażliwością, inteligencją i poczuciem humoru. Nie bark mu skromności i marzeń, a jego poglądy okazały się wyjątkową formą postrzegania świata. Rozmowy, które znajdziecie w książce, dotyczą najróżniejszych dziedzin życia aktora, począwszy od jego dzieciństwa, szkołę, dorastanie i związki, choć lwia część tego wywiadu skupia się na jego pracy i środowisku zawodowym. W ten sposób opowiada o blaskach i cieniach pracy zawodowej w filmie oraz teatrze. Dowiadujemy się też o wielu aspektach z życia aktora, o których trudno usłyszeć w mediach. Poznajemy jego poglądy i przekonania. Całość podzielona jest na ki

Nie każdy wierzy w miłość. Nie brak też wśród nas sceptyków, dla których uczucie zrodzone za pośrednictwem internetowych łączy, to czysty blef i wielkie nieporozumienie. Są jednak i tacy, którzy doświadczyli tego na własnej skórze i łamią schemat tradycyjnych randek. Podobnie rzecz się miała w przypadku Rydera, młodego, bogatego i przystojnego mężczyzny, przed którym  kariera stała otworem. W jego życiu wszystko było skrojone na miarę, poukładane i dostępne. Było niczym bajka, w której on grał role księcia. Świat jednak zaczął pokazywać mu swoje drugie oblicze z chwilą śmierci matki, a chwile potem wraz z rozstaniem z długoletnią dziewczyną. Fakt, iż kobiety  ustawiały się do niego w kolejce, a dom wciąż tętnił życiem od imprez, Ryder wciąż czuł się samotny. Jedyną bliską osobą, która mu pozostała był ojciec. Któregoś dnia w samotności serfował po Internecie, przeglądając strony z seks-kamerkami. Tam trafia na dziewczynę, która śpiewa dobrze znaną mu piosenkę. To wyst

Dziwnym trafem, skupiam ostatnio swoją na książkach, w których nie brak pierwiastka magii, sił nadprzyrodzonych i zjawisk paranormalnych. Przypadek czy wewnętrzna potrzeba? Jedną z nich okazała się powieść C. J. Tudor " Znikniecie Annie Thorrne " - kolejna powieści autorki, która nie tak dawno zabłysnęła na rynku czytelniczym powieścią " Kredziarz ", choć ta w niczym jej nie ustępuje, To równie smakowity kawałek literatury, zasługujący na miano bestsellera. Autorka po raz kolejny przenosi akcję powieści w obręby szkoły, a na jej bohaterów wybiera młodych ludzi. Znacznie szerzej za to rozpycha się w czasie. Niegdyś młodzi, piętnastoletni — dziś są dorosłymi osobami, w sile wieku. Niestety wciąż z poczuciem winy, rozgoryczeniem z powodu wyrządzonej im krzywdy, wspomnieniami i niepokojem, które przybierają na sile wraz z powrotem do Arnhill jednego z nich. Dwadzieścia pięć lat temu Joe Thorne przeżył koszmar swojego życia. Zniknęła wówczas jego siostra