Biblioteka Edymona

   Trzy kobiety. Trzy historie i przyjaźń, która zrodziła się z potrzeby serca. Historia, w którą tak łatwo uwierzyć. Historia blika kobiecej naturze i jej pragnieniom. Zmysłowa, czuła i dająca nadzieję na lepsze jutro. Na słońce po burzy pełnej grzmotów.  Poznajcie Alette Różańską. Niekonwencjonalną panią doktor, która po śmierci mentora odziedziczyła po nim gabinet psychoterapeutyczny, w którym zamierza otworzyć swoją praktykę. Jak się okazuje, pani doktor przyciąga też niekonwencjonalnych pacjentów. Jednym z nich jest pan Bogdan, który mimo zaników pamięci po ostatnim wypadku, twierdzi, że coś, albo ktoś mu śmiertelnie zagraża. Aletta wbrew wszelkim zasadom wierzy mu jednak, co powoduje, że podejmuje się działań, które zagrażają jej karierze. Robi się z tego niezły galimatias na skale powieści kryminalnej. Do jej gabinetu trafiają też dwie inne kobiety: Julia i Eryka. Julia jest młodą kobietą, którą przestało cokolwiek cieszyć. Z pięknej i roześmianej niegdyś dziewczyny pełnej marze

 Seria Dzieł Pisarzy Skandynawskich przyzwyczaiła już swoich czytelników do pewnego kanonu literatury. Wiemy już mniej więcej czego  możemy spodziewać się po książkach oznaczonych tym mianem. Mamy bowiem świadomość prozy wybitnej, której fabuła obarczona jest zazwyczaj elementami psychologicznymi, a jej bohaterowie doświadczają naprzemiennie to osobistych dramatów, to znów rodzinnych. Sięgają czasem dna. Mierzą się z bolesnymi tajemnicami, to znów z dysfunkcjami społecznymi albo z samotnością. Ktoś, kiedyś powiedziała mi, że te książki są bardzo smutne i dołujące, ale ja się z tym nie zgadzam. Owszem, jest w nich ogrom żalu i smutku, ale są też w nich elementy pozytywne. Dające nadzieję, czasem odwagę. One nas uwrażliwiają. Otwierają nam nierzadko oczy i przedstawiają świat jakiego dotąd nie znaliśmy, co nie oznacza, że on nie istnieje. Jedną z takich powieści jest książka Tommiego Kinnunena „Powiedziała, że nie żałuje”. Dla mnie dzieło wybitne. Powieść mocna, brutalna i szczera do b

Prawdopodobnie  książek, które są przewodnikiem po świecie pełnym energii jest wiele. Jest zatem w czym wybierać. Szansa na to, że każdy z nas znajdzie to czego szuka. Jedną z takich publikacji jest książka dla młodego czytelnika, wydana nakładem Wydawnictwa Babaryba, która jest kompleksowym zbiorem informacji o energii. Tej niewidzialnej, niezbędnej i wszechobecnej w naszym życiu. Do tego zobrazowanej w sposób, który przyciągnie uwagę nawet najmłodszych. Książka Christiny Steinlein i Anne Becker to jednocześnie rodzaj podróży do świata nauki, która dla wielu może okazać się naprawdę fantastyczną przygodą. Tym bardziej, że podróż ta nie ogranicza się tylko do źródeł owej energii, ale ima się też związanych z nią zagrożeń, czy też skutków, z którymi musimy sobie radzić na co dzień. Podróż tą zaczynamy tradycyjnie od wyjaśnienia pojęcia „energii”. Skąd się bierze i jakie są jej rodzaje. Opowiada o energii tej potrzebnej nam do tego by rano wstać, uczyć się i śmiać. Tej wypływającej z

  Czas dopuścić do głosu odrobinę dziecka w swojej naturze. Dziecka, które przecież wciąż gdzieś tam w nas jest. Wystarczy tylko dać mu szansę . Podrzucić iskrę, która rozpali w nas ogień, albo… Wziąć do ręki „Pląsy rączki” - książkę aktywnościową Herve Tulleta. Najnowsza publikację autora znanej i lubianej serii książek dla najmłodszych czytelników pt. „Turlututu”. Dzieci je wręcz uwielbiają, a rodzice…? Chyba jeszcze bardziej. Nie na nich skupimy tu jednak uwagę, a na tej, która sprawia, że książki stają się czymś więcej niż tylko czytanym tekstem. A teraz pytanie do rodziców. Pamiętacie rymowanki z dzieciństwa, w których główna rolę odgrywały ręce? Np. „Idzie rak nieborak, jak uszczypnie…” Uwielbialiśmy takie zabawy. Te i wiele innych, które pozwalały nam zacieśniać więzi. Poczuć bliskość i radość. Zwykłą dziecięca radość zabawy. Budowały poczucie bezpieczeństwa. Zaufanie i po dziś dzień są elementem naszej historii. Tego samego potrzebują kolejne pokolenia. Każde dziecko. My

 "Szklany klosz" Sylvi Plath od lat leżał w zapomnieniu na naszej bibliotecznej półce. Taka mała niepozorna książeczka, która umykała naszej uwadze. Teraz to się jednak zmieniło. Nowe wydanie tej niecodziennej powieści uruchomiło zainteresowanie czytelników. Może jeszcze nie tak wielkie, jakby życzyła sobie tego każda książka, ale zawsze. W zeszłym roku pojawiły się nawet dwa jej nowe wydanie. Każde nakładem Wydawnictwa Marginesy. Jedno zwyczajne. Drugie wzbogacone o czarno-białe rysunki Beyi Rebai, które nadają utworowi niepowtarzalnego klimatu. Idealnie komponują się wręcz z fabułą powieści i jej bohaterką, która jest zresztą sama autorka. "Szklany klosz" jest bowiem powieścią autobiograficzną, która ukazała się tuż przed śmiercią pisarki. Autorka cierpiała zarówno na depresję jak i miewała stany maniakalne. Wielokrotnie była też hospitalizowana w związku z podejmowanym próbami samobójczymi. W powieści stawia się w roli młodej kobiety pod przybranym nazwiskiem,

  Czasem mam wrażenie, że to książki wybierają nas, a nie my książki. Tak właśnie było z powieścią Terezy Semotamovej "W szafie". Zwróciła ona moją uwagę podczas Wrocławskich Targów Dobrej Książki. Leżała sobie niewinnie na stole obok wielu innych publikacji Książkowych Klimatów i kusiła. Kusiła swoją mało wyrazistą okładką i zupełnie niepasującym mi do tego obrazu tytułem. Zatrzymałam na niej swój wzrok, wzięłam do ręki, przeczytałam opis i poczułam, jak buzuje we mnie ciekawość. Wkrótce potem nadarzyła się okazja by ją mieć i przeczytać. Może wy tak samo zareagujecie na jej krótki opis? Bohaterką powieści "W szafie" jest bezimienna kobieta, która pozbawia imion również innych bohaterów tej książki, ale nie wszystkich. Dlaczego to robi? Nie wiemy. Mamy jednak wrażenie, że to działanie celowe, które nie pozwala nam zbliżyć się do niej. Niewiele też o niej wiemy. Ma siostrę, która wiedzie całkiem normalne życie u bok swego męża i pociech. Matkę, z która łączy ją

Oto książka, która bawi i uczy. Inspiruje i wspiera nas w działaniu.  "Moja wielka rodzina" to ciekawa propozycja nie tylko dla małego czytelnika. Może ona bowiem stać się inspiracją do wspólnych, rodzinnych działań, pozwalających zarówno na odtworzenie naszego drzewa genealogicznego, jak i zbudowanie silnej tożsamość w oparciu o historie naszych przodków. Bohaterem zatem tej publikacji możemy stać się niejako my sami, choć w nieco innym wymiarze. Zanim jednak to nastąpi warto prześledzić wszelkie jej zapisy, które krok po kroku wyjaśnią o co chodzi z tym budowaniem własnej przeszłości. Gerda Raid - autorka książki zaczyna od wyjaśnienia podstawowych pojęć. W bardzo obrazowy sposób przedstawia czym jest POKOLENIE. Tłumaczy plątaninę rodzinnych koligacji i za pomocą typowego drzewa obrazuje nie tylko schemat genealogiczny, ale i jedną linię pokrewieństwa. W jasny i nieskomplikowany sposób uzmysłowia nam jak daleko może ona sięgać, co przenosi nas do dalekiej przeszłości. Tłuma