Biblioteka Edymona

Książki C.L. Taylor należą chyba do jednych z nielicznych pozycji, które są w stanie wprawić mnie w euforię czytania. Zaskarbić sobie moją uwagę i czas aż po jej ostatnią stronę. Są też trudne do gatunkowego zaszeregowania. Znajduję w nich bowiem więcej z powieści psychologicznej i obyczajowej niż typowego thrillera czy kryminału. Mimo to wzbudzają we mnie szalone wręcz napięcie, poczucie grozy i niepewności. " Nieznajomi " to ja i ty. Człowiek, którego mijasz na ulicy. Twój sąsiad, ktoś z firmy, sprzedawca w twoim sklepie, kierowca autobusu. Jest nas wielu. Zazwyczaj nie zwracamy na siebie uwagi. Ale co, jeśli któregoś dnia to się zmieni, a nasz losy zwiążą się ze sobą? Tak było z Alice - kierowniczką sklepu z odzieżą. Kobietą, która nie ma szczęścia w miłości, więc kiedy poznaje Simona, zamierza zawalczyć o to uczucie, nie wiedząc do końca, w co się pakuje. Tymczasem Ursula wciąż cierpi po stracie ukochanego. Obwinia się za jego śmierć i nieustannie pakuje w

Ile razy w swoim życiu powiedzieliście " to niemożliwe " , " nie dam rady"? Oj, zdarzyło się pewnie nie raz. A co potem? Albo odpuściliście, albo wręcz przeciwnie — daliście radę, a niemożliwe stało się... No właśnie czym? To już wiecie Wy najlepiej. Ja doświadczyłam tego uczucia całkiem niedawno, choć nie spodziewałam się go nic a nic. Przeglądałam ofertę wydawnictwa Prószyński i trafiłam na zapowiedź książki Jodi Picoult " Księga dwóch dróg". Potraficie sobie wyobrazić moją minę i szczęście. Napaliłam się na nią jak szalona. Zamówiłam i odliczałam dni do jej premiery. Czekałam na chwilę, w której poznam " Dawn Edelstein , która zna się na śmierci jak mało kto. Jest doulą od umierania, która pomaga ludziom oswoić się z tym, co nieuniknione i uporządkować długo odkładane sprawy. Przed laty postawiła swoje życie do góry nogami: porzuciła pasję, karierę i miłość, aby w obliczu rodzinnej tragedii rozpocząć wszystko od nowa. Ale przycho

Popłyń z nurtem i daj się uwieść historii pięknej i mrocznej. Świetnie napisanej, z mnóstwem wariacji i robiącej wrażenie na zmysłach. Siedzę. Spoglądam beznamiętnie przez okno na topniejący na trawniku śnieg i dumam. Myślę o " Nurcie " - książce Tima Johnstona, którą wczoraj skończyłam czytać. Być może nie zwróciłaby ona mojej uwagi, gdyby nie dość sprzeczne opinie na temat poprzedniej powieści autora pt. " W dół". Widziałam rzeszę fanów, którzy byli zachwyceni jego twórczością. Nie brakowała jednak i tych, którzy mocno ją krytykowali, wręcz odrzucali. Mnie to jednak zawsze intryguje. Sami pomyślcie. Co to musi być za książka, skoro wzbudza aż takie emocje. Dla jednych jest arcydziełem, a dla innych... Dwa razy więc nie trzeba było mnie namawiać. " Nurt " tuż po wydaniu w polskiej wersji językowej wylądował w moich rękach. Potem rozliczyłam się z zaczętymi już książkami i poddałam się nurtowi tej powieści. Początek - przyznaję, nie był łatwy.

Hej, co dziś czytacie? Ja przez dwa tygodnie zmagałam się z nową powieścią Christoffera Carlssona " Przepowiednia " , książką, która jak sami widzicie, ma fenomenalną okładkę. Została również przypisana do " Czarnej serii " co z góry skazywałoby ją w moim mniemaniu na powieść gwarantującą pozytywne wrażenie i niebanalną historię. Tak się jednak nie stało — przynajmniej nie w ten czas. Moje spotkanie z książką trwało wyjątkowo długo, bo aż kilkanaście dni. Spytacie dlaczego? Na dłużej nie potrafi mnie ona przy sobie zatrzymać, choć jej fabuła okazała się całkiem interesująca. Posłuchajcie. Pewnej nocy zostaje zamordowana młoda kobieta. Chwile potem jej dom staje w płomieniach. Główne podejrzenia spadają na jej chłopaka Edvarda , który niewiele ma na swoją obronę. Tymczasem poszlaki wskazują właśnie na niego. Szybko zostaje więc skazany. Pojawiają się oczywiście głosy wątpiące w winę młodego Christenssona , ale to nic nie wnosi do sprawy. Wówczas rolę pi

Nie ma to jak powrót do przeszłości. Dziś jednak młodzi ludzie mają znacznie szerszy wybór w doborze lektury, niż było to kilka dekad temu. Ja zaczynałam swoją przygodę z kryminałem od powieści Adama Bahdaja , które po dziś dzień wspominam z sentymentem. W swojej wieloletniej pracy zetknęłam się też z wieloma kryminałami dla dzieci. Ta seria budzi jednak we mnie szczególną sympatię, a to za sprawa jej osobliwej bohaterki. Poznajcie więc Enolę Holmes, siostrę słynnego Sherlocka Holmsa . Młodą i uroczą osóbkę, która w genach wydaje się mieć smykałkę do rozwiązywania zagadek. Niestety, los nie jest dla niej nazbyt łaskawy. Daje jej jednak szanse na wykorzystanie umiejętności. W chwili jej czternastych urodzin Enoli znika jej matka, a ta, jak się domyślacie, nie zamierza pozostawić tej sprawy be wyjaśnienia. Nie będzie to jednak wcale łatwe. Zwłaszcza będąc pod opieką braci, którzy chcą oddać ją na pensję z internatem. Dziewczyna nie godzi się jednak na taki obrót sprawy

O tym, że poprawianie własnej urody z użyciem skalpela zawsze wiąże się z ryzykiem wie chyba już każdy. Ale kto by przypuszczał, że największe zagrożenie czeka nas ze strony tych, którzy mają nam pomóc? W swoim dorobku literackim Piotr Kościelny ma już pięć książek, a szósta jest już w drodze. Co skłoniło go do pisania? To jedno z pytań, które chciałabym zadać prywatnemu detektywowi i specjaliście od spraw bezpieczeństwa. Człowiekowi, który zapewne z racji wykonywanego zawodu dobrze wie, o czym pisze. Mam tylko nadzieję, że jego twórczość nie jest poparta faktami, a jedynie wybujałą i niczym nieskrępowaną fantazją. "Skórę" mogę bowiem zaliczyć do jednych z najmroczniejszych powieści kryminalnych, jakie miałam okazję przeczytać. Okrucieństwo i brawura, z jaką panoszy się kat, przechodzi wręcz ludzkie wyobrażenie o zbrodni. Skąd u autora takie obrazy? Tu rodzi się kolejne z pytań. Zacznijmy jednak od początku. Piotr Kościelny zyskał tak naprawdę rozgłos dzięki ksi

Wojciech TUT Chechliński - autor "Interakcji" - o którym jak na razie wciąż niewiele wiadomo, przynajmniej w roli pisarza. Zdecydowanie za to wiele treści można znaleźć o nim jako artyście malarzu, socjologu i wielbicielu Warszawy. Przez wielu określany jest mianem człowieka o niezwykłej osobowości. Człowieka o wyjątkowo bogatym doświadczeniu życiowym, którym mógłby obdarzyć niejedną osobę. Wszystko zatem wskazuje na to, iż postać Wojciecha TUT Chechlińskiego jest tak samo barwna, jak i jego obrazy, które przykuwają uwagę widza zarówno barwą, jak i formą. Inspiracją zaś jego dzieł jest życie codzienne i najbliższa mu rzeczywistość. Podobna rzecz wydaje się mieć miejsce również w przypadku "Interakcji" - sztuki teatralnej, która dedykuje własnemu synowi, i której treść już w jej wstępie daje wiele do myślenia.

Kolejna książka z serii o komisarz Lenie Rudnickiej w zasięgu naszej ręki. Muszę przyznać, że nie była to miłość od pierwszego spotkania. " Poryw " zrobił na mnie pozytywne wrażenie, ale jakoś mnie nie porwał. Kinga Wójcik jednak na tyle wzbudziła swoją prozą moja ciekawość, że postanowiłam sięgnąć po kolejną jej powieść. Było znacznie lepiej. Co do trzeciej z kolei, która ukazała się niedawno pod postacią " Osadzonego ", nie miałam już żadnych wątpliwości. Musiałam ją mieć. Czy to znaczy, że autorka rozwinęła swoje skrzydła, Z pewnością tak, ale i we mnie myślę, nastąpiła pewna przemiana . Zmanierowana stylem innych autorów nie od razu rozpoznałam jej doskonałość. Teraz pozostaje tylko nadzieja, że na tej się nie skończy, a spotkania z Leną Rudnicką staną się rutyną. Zatem przed Wami kolejne śledztwo Pani komisarz, które prowadzi razem z sierżantem Wolskim. Młodym ambitnym i mającym słabość do swojej partnerki facecie, którego nie sposób nie polubić. P

 Z debiutami bywa różnie. Niektóre trudno później przebić, a inne są zaledwie rozgrzewką ku doskonalącym się wciąż warsztatowi autora. To, czym jest zaś "Solo" Anny Dan okaże się z już niebawem. Książka jak wiele innych ma swoje wady i zalety, i nie może być inaczej, skoro każdy odbiera ją na swój indywidualny sposób. Moje uczucia są wobec niej bardzo mieszane. Nie sposób bowiem jednoznacznie je określić. Nie wszystko w niej wywarło na mnie pozytywne wrażenie, choć gros jej elementów zasługuje na pochwałę. Do tych z pewnością należy fabuła powieści, o której kilka słów więcej.  Datka zawsze czuła się inna, jakby żyła w innej przestrzeni. Wielu jej rówieśników to weseli i wyluzowani ludzie, ale nie Ona. Ona już jako nastolatka była harda i przekonana o własnej wyższości. Jej nie najlepsza zaś sytuacja rodzinna spowodowała, że była bardziej samodzielna i miała sporo swobody. Sama kształtowała niejako swoje życie. Do czasu aż pewnego dnia spotkała ją wyjątkowo nieprzyjemna przyg

Stawianie baniek to nic nowego. Wielu z nas wciąż pamięta ten zabieg ze swojego dzieciństwa, kiedy to nasze babcie ratowały z ich pomocą nasze zdrowie. Z czasem jednak wykonywany był coraz rzadziej. A szkoda, bo ta metoda uzdrawiania była znana i wykorzystywana już w starożytności i przynosiła oczekiwane rezultaty. Z czasem jednak terapia bańkami ustąpiła współczesnej medycynie i coraz to nowszym środkom farmakologicznym. Obecnie praktykowana jest stosunkowo rzadziej i uważana za element medycyny naturalnej, alternatywnej i stawiana jest obok takich zabiegów jak: akupunktura czy choćby aromaterapia. To być może sprawia, że na powrót wróci do naszych łask i cieszyć się będzie coraz większym zainteresowaniem wśród społeczeństwa. Czy stawianie baniek ma swoją przyszłość? Uważam, że tak. Z tego też powodu i ja sięgnęłam po książkę Keneth Chop " Techniki stawiania baniek w powszechnych dolegliwościach". Już we wstępie tej publikacji dowiadujemy się jak łatwo i szybko

Mistrz romantycznych historii znów zabiera czytelnika w przejmującą podróż pełną sekretów i złamanych serc. Oferuje nam prozę niebywale dojrzałą, przemyślaną i zarazem głęboką w swojej treści, co niekoniecznie można dostrzec przy pierwszym kontakcie z powieścią. Nicholas Sparks wydaje się bowiem, być autorem, którego utwory nie poddają się łatwo schematom. " Powrót " w swojej oryginalności może być więc traktowany zarówno jako powieść o miłości, tęsknocie, marzeniach, jak i o przemijaniu i utracie. Sporą rolę w utworze odgrywa też " przyzwoitość". Prawda i szczerość są tu niejako wyznacznikiem własnej drogi, poznania i szczęścia. " Powrót " to także opowieść o tym, jak trudno się porozumieć i wybaczyć, kiedy słowa i emocje umykają uwadze innych, tych, których kochamy i o których miłość przyjdzie nam walczyć. O nieporozumieniach, zabranych do grobu sekretach i traumie, z której wyrwać nas może tylko nieoczekiwana miłość.

" Chłopiec, który przeżył Auschwitz " - to książka wyjątkowa, której sporym atutem jest płynność, która przejawia się tak samo w narracji, jak i samej fabule. I choć nie opowiada ona o wszystkich aspektach życia głównego bohatera, to tworzy spójną i logiczną całość. Historię pięcioletniego chłopca, który w chwili pacyfikacji wiosek na terenie Wileńszczyzny, wraz z rodziną opuścił dom i ukrywał się w lesie. Niestety Niemcy znaleźli ich kryjówkę. Wtedy Grisza Żukow z najbliższymi trafia prosto do Auschwitz. Nie dane jednaka było chłopcu przetrwać tego piekła w otoczeniu bliskich. Śmierć zabiera mu ich wszystkich. Mimo to Grisza nie poddaje się . Drzemie w nim wielka siła ducha i jak sam potem mówi — czuwała nad nim boża opatrzność. Doświadczył wiele cierpienia i upokorzeń. Trafił w ręce samego doktora Mangela . Niewiele też brakowało, a stałby się jednym z aryjskich dzieci. Byli też i tacy, którzy czuwali nad nim i wciąż wyrywali go ze szponów śmierci. Tak mały Gri

Krystian Głowackiego poznajemy w chwili jego triumfu. Zwycięża jako biznesmen (stosując co prawda chwyty mocno niedozwolone), jak i łowca damskich serc (choć to zbyt dużo powiedziane). Gdy wszystko wydaje się iść niczym po maśle, a ruda piękność jest w zasięgu jego ramion, jego świat się wali. Dosłownie. A klatka, w której budzi się chwile potem i tajemniczy mężczyzna sprawiają, że w jego głowie na powrót rozbrzmiewa złowieszczy głos ojca: " jesteś beznadziejny". Kolejną bohaterką, która mamy okazję poznać za sprawą powieści jest Ewa. Wydawałoby się kobieta sukcesu, której nic nie brakuje z wyjątkiem poczucia osobistego szczęścia. A to pchają ją niestety w ramiona własnego szefem. Zanim jednak w panice przerwie ten romans, straci przytomność, by chwile potem obudzić się tuż obok Krystiana. Tymczasem w Komendzie Wojewódzkiej w Szczecinie zaczyna mocno wrzeć. Prasa nie zostawia na śledczych suchej nitki, a sprawa zaginięcia biznesmena, pani psycholog oraz kilku inny