Przejdź do głównej zawartości

SAMOTNA NOC - Charlotte Link

 


Charlotte Link to niemiecka pisarka, która specjalizuje się głównie w literaturze kryminalnej i thrillerach. Jej powieści zazwyczaj charakteryzują się skomplikowanymi fabułami, wielowymiarowymi postaciami i napięciem psychologicznym. "Samotna noc" to jedna z ostatnich jej powieści, która na polskim rynku pojawiła się zaledwie kilka tygodni temu. Wiem też, że fani tej autorki wyczekują na każdą kolejną jej powieść, co bardzo cieszy i ułatwia nam bibliotekarzom zadanie. Wiemy co zamawiać. ;)

***

W mroźny wieczór grudnia, Anna Carter wraca do swojego domu, przemierzając opustoszałą drogę prowadzącą przez malownicze wrzosowiska północnego Yorkshire. W atmosferze ciszy i białego puchu śniegu towarzyszy jej jedynie czerwony samochód. Nagle, kobieta prowadząca wspomniany pojazd decyduje się zatrzymać, a do jej wnętrza wsiada tajemniczy mężczyzna. Choć Anna ma pewne podejrzenia co do tej sytuacji, postanawia odjechać, nie czekając na rozwój wydarzeń.

Następnego dnia wieść o śmierci kobiety z czerwonego samochodu obiega okolicę, wrzucając społeczność w zamieszanie. Kim był mężczyzna, który towarzyszył jej poprzedniej nocy? Czy był nieznajomym czy może bliskim przyjacielem? W miarę jak śledztwo się rozwija, odkrywa się, że wydarzenia tej mroźnej nocy są ściśle powiązane z nierozwiązaniem sprzed dekady. Odciski palców znalezione w samochodzie ofiary prowadzą z kolei śledczych do sprawy brutalnego napadu na otyłego nastolatka, Alvina, który miał miejsce kilka lat wcześniej.

Sprawę przejmuje sierżant Kate Linville, która musi zmierzyć się z intratnym labiryntem ludzkich zachowań i zdarzeń. Kiedy linie czasowe splatają się, a wspomnienia o przemocy z przeszłości nabierają nowego znaczenia, śledztwo staje się nie tylko zagmatwane, ale i emocjonalnie trudne dla Kate. Tymczasem zbliżająca się zima, biały puch śniegu i mroźne noce stwarzają tło dla tej mrożącej krew w żyłach historii, w której bohaterowie muszą zmierzyć się z własnymi demonami, aby rozwikłać nie tylko zagadkę zbrodni tą tu i teraz , ale i te z przeszłości.

***

Książka autorki to niewątpliwie ten rodzaj literatury, który dostarcza frapującej opowieści o zbrodni, bogatej w psychologiczne niuanse, które mają wpływ na życie czytelnika. jej fabuła rozwija się w tempie, które sprawia, że książka staje się emocjonalnym rollercoasterem. Na to jednak trzeba trochę poczekać, bo nie od początku powieść aż tak angażuje. Akcja zaczyna się bowiem powoli, umożliwiając lepsze poznanie bohaterów, dopiero potem zyskuje na tempie. Dla niektórych istotnym może być również fakt,  że w powieści nie znajdziemy makabrycznych opisów zbrodni. Dla mnie to wielki plus, bo dość już mam obrazów pełnych przemocy i brutalnych zbrodni. Lepiej zostawić to w domyśle. choć wiem, że są tacy, których fascynuje właśnie taka literatura. Tu jednak tego nie znajdziecie. 

Znajdziecie za to wiele innych tematów, zwłaszcza, że wątek główny powieści nacechowany jest wyraźnie wyrzutami sumienia, głosami przeszłości i towarzyszącymi im krzywdami. Ważny jest również motyw odrzucenia, samotności i braku akceptacji społecznej, co tworzy szalenie mroczny klimat podążający w kierunku nienawiści i pragnienia zemsty. Powieść robi też wrażenie mocno dopracowaną fabułą zarówno pod względem kryminalnym, jak i psychologicznym, prezentującą tym samym spójną przestrzeń z wieloma fabularnymi ścieżkami. Autorka świetnie też portretuje nieoczywiste postaci, pozbawione ideałów oraz trudne kwestie społeczne, otoczone milczeniem.

Jednakże, czegoś mi w tej historii zabrakło. Odebrało pełną satysfakcję z lektury. Oby wam czytało się ją znacznie lepiej i oby wciągnęła was w wir sowich zbrodni już od pierwszych stron.

 Edymon


Popularne posty z tego bloga

"OSTATNI ROZDZIAŁ" - Katarzyna Kalista

Trafiając na taką powieści jak ta, ma się ochotę trwać w niej niemal bez końca. Urocza, wzruszająca i pełna sentymentu. Inna niż wszystkie. Nie przesadzona ani pobieżna. Idealna dla każdej z nas. Dla każdego, kogo rozczulają historie innych. Dla wrażliwca, który lubi poddawać się emocjom, gdzie śmiech i łzy przeplatają się, nadając smaku szarej rzeczywistości. To zaś, co uderza w tej książce najbardziej, to jej konstrukcja, czyli " powieść w powieści " oraz jej zakończenie, które niewiele ma wspólnego z romantyczną bajką o miłości. Jest mimo to kwintesencją smaku tej historii. Takie prawdziwe i niespodziewane wbrew pozorom. Subtelne i piękne. Tak samo piękne, jak i te przenikające się dwie historie, w których język jest nieokiełznaną materią, a rozwoju ich wydarzeń nie da się przewidzieć. W której " koniec jest zawsze początkiem czegoś nowego". Do tego szczera, emocjonalna i bardzo żywa. Można naprawdę oszaleć na jej punkcie. DEBIUT JAKICH MAŁO.

"JA I ŚWIAT. INFORMACJE W OBRAZKACH" - Mireia Trius, Joana Casals

Książka " Ja i Świat. Informacje w obrazkach " to oryginalny sposób na przekazanie wiedzy, której towarzyszy barwa i zabawa. To jednocześnie pozycja, z której skorzystać może zarówno dziecko, jak i dorosły. To opowieść o współczesnym świecie pełna infografiki , której nie sposób ogarnąć na raz. Podobnie jak szkolnego podręcznika. Różnica w przypadku tej książki jest jednak znacząca — bo do niej z przyjemnością się wraca, a podana wiedza niemal sama utrwala się w pamięci. To 28 rozdziałów, po których oprowadza nas Zuzia, opowiadając jednocześnie o sobie, swojej rodzinie i świecie, w którym żyje. Każdy z rozdziałów poświęcony jest innej tematyce. Zuzia raz opowiada nam o najpopularniejszych na świecie imionach, raz o tradycyjnych i współczesnych zawodach. Innym razem pokazuje nam różne tradycyjne domy, w których mieszkają ludzie na całym świecie. A jeszcze innym razem zabiera nas do szkolnej stołówki, by podzielić się wiedzą o tym, co jadają na obiad inne dzie

" Płomienie" Daniela Krien

  Przyjemność poznania prozy Danieli Krien miałam za sprawą jej debiutanckiej książki " Kiedyś wszystko sobie opowiemy". Bez zastanowienia sięgnęłam teraz po " Płomienie " i choć ta powieść daleka jest wzorcom fabularnym pierwszej historii, to wciąż obnaża najważniejsze prawdy ludzkiej egzystencji. A robi to w sposób wyzbyty z jakichkolwiek ubarwień. Jej bohaterowie są tyle samo realni co i relacje między nimi. Autorka daje w ten sposób wyraz ludzkiego istnienia szalenie namacalny. Czasem przykry, brutalny, bolesny — ale prawdziwy. Aż do szpiku kości. Mylnym jednak może wydawać się tytuł tej powieści, bo " Płomieni " w związku jej głównych bohaterów coraz mniej. Z czasem wcale? Za to sporo emocji, głównie tych związanych z bagażem doświadczeń. Utratą zaufania. Braku wsparcia. Licznych klapsów zadanych słowem, obojętnością, ciszą. Blednie również namiętność, a miłość zdaje się przeradzać w coś zupełnie innego. Para bohaterów tej książki to jed