'Wyrok" Christiny Dalcher

"Wyrok" Christiny Dalcher to hipnotyzujący thriller, który nie tylko trzyma w napięciu, ale także stawia czytelnika w centrum moralnych dylematów. Opowieść o prokuratorze Justine Boucher, skazującej na karę śmierci mordercę bez żadnych wątpliwości, przemyca głębokie refleksje nad systemem sprawiedliwości. Autorka zręcznie łączy elementy prawniczego thrillera z analizą moralności, ukazując, że czasem wybór pomiędzy moralnością a prawem prowadzi do druzgocących konsekwencji. Dynamiczna fabuła i nieoczekiwane zwroty sprawiają, że lektura staje się fascynującym doświadczeniem. "Wyrok" to nie tylko historia kryminalna, to również głos w ważnej dyskusji o karze śmierci, skłaniający do głębokich przemyśleń nad granicami sprawiedliwości i ceną, jaką płacimy za pewność.

Dodatkowym walorem powieści są zapiski Jake'a, skazanego na karę śmierci, które wprowadzają dodatkową warstwę tajemnicy i napięcia. Autorka zręcznie serwuje czytelnikowi splot twisty, układając historię w taki sposób, że nieustannie utrzymuje zainteresowanie.

"Wyrok" to również przemyślana wizja przyszłości, gdzie technologia i etyka spleciono w nielada pułapkę systemu sądowniczego. Dalcher umiejętnie posługuje się elementami thrillera prawniczego, a jednocześnie prowokuje do refleksji nad moralnością i konsekwencjami decyzji, jakie podejmujemy w imię sprawiedliwości.

Nie jest to jednak historia, której się spodziewałam sięgając po powieść. Nie dała się ona bowiem tak łatwo obłaskawić jak inne powieści kryminalne, czy thrillery. Jest ona jednak czymś zgoła odmiennym od klasyki gatunku. Jest powieścią trudną, aczkolwiek ważną w swojej odsłonie. Warto się jej zatem przyjrzeć.

Edymon

Popularne posty z tego bloga

"OSTATNI ROZDZIAŁ" - Katarzyna Kalista

Trafiając na taką powieści jak ta, ma się ochotę trwać w niej niemal bez końca. Urocza, wzruszająca i pełna sentymentu. Inna niż wszystkie. Nie przesadzona ani pobieżna. Idealna dla każdej z nas. Dla każdego, kogo rozczulają historie innych. Dla wrażliwca, który lubi poddawać się emocjom, gdzie śmiech i łzy przeplatają się, nadając smaku szarej rzeczywistości. To zaś, co uderza w tej książce najbardziej, to jej konstrukcja, czyli " powieść w powieści " oraz jej zakończenie, które niewiele ma wspólnego z romantyczną bajką o miłości. Jest mimo to kwintesencją smaku tej historii. Takie prawdziwe i niespodziewane wbrew pozorom. Subtelne i piękne. Tak samo piękne, jak i te przenikające się dwie historie, w których język jest nieokiełznaną materią, a rozwoju ich wydarzeń nie da się przewidzieć. W której " koniec jest zawsze początkiem czegoś nowego". Do tego szczera, emocjonalna i bardzo żywa. Można naprawdę oszaleć na jej punkcie. DEBIUT JAKICH MAŁO.

"JA I ŚWIAT. INFORMACJE W OBRAZKACH" - Mireia Trius, Joana Casals

Książka " Ja i Świat. Informacje w obrazkach " to oryginalny sposób na przekazanie wiedzy, której towarzyszy barwa i zabawa. To jednocześnie pozycja, z której skorzystać może zarówno dziecko, jak i dorosły. To opowieść o współczesnym świecie pełna infografiki , której nie sposób ogarnąć na raz. Podobnie jak szkolnego podręcznika. Różnica w przypadku tej książki jest jednak znacząca — bo do niej z przyjemnością się wraca, a podana wiedza niemal sama utrwala się w pamięci. To 28 rozdziałów, po których oprowadza nas Zuzia, opowiadając jednocześnie o sobie, swojej rodzinie i świecie, w którym żyje. Każdy z rozdziałów poświęcony jest innej tematyce. Zuzia raz opowiada nam o najpopularniejszych na świecie imionach, raz o tradycyjnych i współczesnych zawodach. Innym razem pokazuje nam różne tradycyjne domy, w których mieszkają ludzie na całym świecie. A jeszcze innym razem zabiera nas do szkolnej stołówki, by podzielić się wiedzą o tym, co jadają na obiad inne dzie

" Płomienie" Daniela Krien

Przyjemność poznania prozy Danieli Krien miałam za sprawą jej debiutanckiej książki " Kiedyś wszystko sobie opowiemy". Bez zastanowienia sięgnęłam teraz po " Płomienie " i choć ta powieść daleka jest wzorcom fabularnym pierwszej historii, to wciąż obnaża najważniejsze prawdy ludzkiej egzystencji. A robi to w sposób wyzbyty z jakichkolwiek ubarwień. Jej bohaterowie są tyle samo realni co i relacje między nimi. Autorka daje w ten sposób wyraz ludzkiego istnienia szalenie namacalny. Czasem przykry, brutalny, bolesny — ale prawdziwy. Aż do szpiku kości. Mylnym jednak może wydawać się tytuł tej powieści, bo " Płomieni " w związku jej głównych bohaterów coraz mniej. Z czasem wcale? Za to sporo emocji, głównie tych związanych z bagażem doświadczeń. Utratą zaufania. Braku wsparcia. Licznych klapsów zadanych słowem, obojętnością, ciszą. Blednie również namiętność, a miłość zdaje się przeradzać w coś zupełnie innego. Para bohaterów tej książki to jed

Biblioteka Edymona

Szukaj na tym blogu