Przejdź do głównej zawartości

CZERŃ - Małgorzata Oliwia Sobczak


Tej książki się nie czyta, ją się chłonie, połyka... W oczekiwaniu na "BŁĘKIT"

Oliwia Sobczak to polska pisarka specjalizująca się w thrillerach i kryminałach psychologicznych. Zyskała popularność dzięki serii „Kolory zła”, w której analizuje mroczne zakamarki ludzkiej psychiki i tajemnice skrywane pod pozorami codzienności. Jej książki charakteryzują się wciągającą narracją, precyzyjnie skonstruowaną intrygą i dobrze nakreślonym tłem społecznym.

„Czerń” to druga część bestsellerowej serii „Kolory zła”, która zyskała uznanie zarówno czytelników, jak i krytyków. Po znakomitym debiucie autorki z „Czerwienią” przyszła pora na jeszcze mroczniejszą historię, osadzoną w malowniczych, ale i pełnych tajemnic Kaszubach.

Po sprawie Skalpela prokurator Leopold Bilski zostaje karnie przeniesiony z Sopotu do prokuratury w Kartuzach – dla ambitnego śledczego to bolesna degradacja. Tymczasem Ania Górska, młoda i błyskotliwa asesor prokuratorska, rozpoczyna swoją karierę, a jej pierwsza sprawa okazuje się niezwykle trudna: zaginięcie trzynastoletniej dziewczynki. Wkrótce kolejne dziecko znika w Kartuzach. Trop prowadzi do przeszłości – tej, o której mieszkańcy woleliby zapomnieć.

Czy można uciec przed własną historią? Co skrywa mroczny las i dlaczego nikt nie chce mówić o tym, co wydarzyło się lata temu? Kim jest Potwór z Kartuz?

„Czerń” to solidny kryminał z głębią psychologiczną. Autorka mistrzowsko buduje napięcie, stopniowo odkrywając kolejne warstwy tajemnicy. Choć książka opiera się na klasycznych schematach gatunku, Sobczak nadaje jej własny, unikalny styl, który wyróżnia ją na tle innych polskich kryminałów. Mocnym punktem jest szczegółowo oddana atmosfera Trójmiasta, a także dobrze nakreśleni bohaterowie, którzy wydają się autentyczni i wielowymiarowi.

Dla fanów mrocznych, wielowątkowych opowieści z tajemnicami sprzed lat – zdecydowanie godna polecenia.

Popularne posty z tego bloga

"OSTATNI ROZDZIAŁ" - Katarzyna Kalista

Trafiając na taką powieści jak ta, ma się ochotę trwać w niej niemal bez końca. Urocza, wzruszająca i pełna sentymentu. Inna niż wszystkie. Nie przesadzona ani pobieżna. Idealna dla każdej z nas. Dla każdego, kogo rozczulają historie innych. Dla wrażliwca, który lubi poddawać się emocjom, gdzie śmiech i łzy przeplatają się, nadając smaku szarej rzeczywistości. To zaś, co uderza w tej książce najbardziej, to jej konstrukcja, czyli " powieść w powieści " oraz jej zakończenie, które niewiele ma wspólnego z romantyczną bajką o miłości. Jest mimo to kwintesencją smaku tej historii. Takie prawdziwe i niespodziewane wbrew pozorom. Subtelne i piękne. Tak samo piękne, jak i te przenikające się dwie historie, w których język jest nieokiełznaną materią, a rozwoju ich wydarzeń nie da się przewidzieć. W której " koniec jest zawsze początkiem czegoś nowego". Do tego szczera, emocjonalna i bardzo żywa. Można naprawdę oszaleć na jej punkcie. DEBIUT JAKICH MAŁO.

"KSIĘGA BEZIMIENNEJ AKUSZERKI" - Meg Elison

" Księga bezimiennej akuszerki " Meg Elison , laureatki nagrody im. Philipa K. Dicka to książka roku według " Publishers Weekly ". Nazywana opowieścią podręcznej w świecie postapo , która przedstawia wizję świata po wielkiej katastrofie, w tym przypadku po niesłychanie śmiertelnej epidemii gorączki, która doprowadziła do upadku znanej nam dziś cywilizacji. Przetrwać w świecie pandemii wydaje się jednak niczym, w porównaniu z tym, co wkrótce czeka ocalałych. Do tego " Księga bezimiennej akuszerki"pędzi w zawrotnym tempie. I nie chodzi tu bynajmniej o jej fabułę, a o jej przestrzeń czasową, która rozciąga się na wiele, wiele lat. Widać wyraźnie, iż autorka nie zamierzała skupiać się, ani zobrazować nam tylko chwili z życia bohaterki, jednego wydarzenia, jakiejś sensacji czy jednej przygody. Książka ta odsłania bowiem zrujnowany świat na przestrzeni niemal pokoleń, dając szansę czytelnikowi wyobrażenia sobie, czym tak naprawdę może być apokalipsa...

"SEMIRAMIDA" Ewa Kasala

" Semiramida " to kolejna powieść Ewy Kassali o wyjątkowej sile kobiecości, jak również bogate źródło historyczne. Pełne detali i ciekawostek pozwalająca poczuć atmosferę starożytnego świata. Autorka nie szczędzi czytelnikowi również i emocji, dzięki też i którym powieść staje się prawdziwą perełką literacką z gatunku tych obyczajowo-historycznych opowieści. Równie ważnym aspektem jej sukcesu jest też oczywiście postać głównej bohaterki — Królowej Semiramidy, jak i pozostałych kobiet, które odgrywają całkiem sporą rolę w tej historii. Wszystkie mądre, silne i odważne. Kobiety, które nie bały się używać rozumu. Kobiety pełne uczuć, których też i nie skrywały. Myślę, że każda z nas odnajdzie w nich odrobinę siebie. Być może zainspiruje się nimi albo inaczej spojrzy na samą siebie. Z powieści Ewy Kassali można więc czerpać pełnymi garściami. Można się wręcz delektować jej prozą. Jej barwą i smakiem, który pieści zmysły. I nie sposób się od niej oderwać. Choćby s...