Przejdź do głównej zawartości

CZEREŚNIOWY SAD - Aleksandra Rochowiak


 

 

"Czereśniowy sad" Aleksandry Rochowiak to książka, która wplątuje czytelnika w sieć emocji i historii, tak bogatych, że trudno się od nich oderwać. To opowieść o rodzinie, która wyłania się jak kronika, serwując nam pełne kłamstw, cierpienia, tajemnic i tęsknoty obrazy życia kilku pokoleń.

Eliza Dębska - jedna z bohaterek powieści prowadzi uporządkowane życie u boku ukochanego męża i córki Poli, wobec której jest wyjątkowo nadopiekuńcza. Jej spokój jednak zostaje pewnego dnia mocno zachwiany, gdy otrzymuje wiadomość o rzekomej obecności jej zaginionej matki w hospicjum Azyl. Za namową męża, zbierając odwagę i wypełniona gniewem, Eliza wyrusza na poszukiwanie prawdy, która zmusza ją do zmierzenia się z bolesnymi faktami z przeszłości, co nie będzie łatwe dla żadnej ze stron. Historia ta stanowi też niejako trzonem całej opowieści. W książce znajdziemy jednak znacznie więcej wątków, które sprawią, że ta historia nabierze jeszcze większego smaku i poruszy nasze serca.

Autorka ukazuje nam jednocześnie różne oblicza miłości, czasem tej bolesnej i niesprawiedliwej, ale zawsze autentycznej. Nie jest to też lekka lektura, mimo łatwości języka jakim operuje. Jest to równocześnie opowieść o życiu, którego ból i niełatwe koleje losu sprawiają, że czytelnik łatwo utożsami się z jej bohaterkami. Zwłaszcza jeśli i w jego sercu tkwi kamień, albo sekret skrywany gdzieś w zakamarkach pamięci. Żal albo tęsknota za czymś utraconym. Pojawi w niej również motyw hospicjum i starości, który jest wielce istotnym elementem powieści i który wzbudzi zapewne w nas wiele refleksji na temat przemijania, lęku i tęsknoty. Ta świadomość nieuchronności końca życia dodaje narracji głębi i emocjonalnego ciężaru, ale i jednocześnie ogromnej wrażliwości.

Jest to krótko mówiąc piękna opowieść o niesprawiedliwości, smutku, przebaczeniu i odejściu, ale przede wszystkim o sile miłości, która przetrwała najtrudniejsze chwile. "Czereśniowy sad" zaskakuje swoją głębią i autentycznością, zostawiając czytelnika z refleksją nad własnym życiem i relacjami.

Popularne posty z tego bloga

"OSTATNI ROZDZIAŁ" - Katarzyna Kalista

Trafiając na taką powieści jak ta, ma się ochotę trwać w niej niemal bez końca. Urocza, wzruszająca i pełna sentymentu. Inna niż wszystkie. Nie przesadzona ani pobieżna. Idealna dla każdej z nas. Dla każdego, kogo rozczulają historie innych. Dla wrażliwca, który lubi poddawać się emocjom, gdzie śmiech i łzy przeplatają się, nadając smaku szarej rzeczywistości. To zaś, co uderza w tej książce najbardziej, to jej konstrukcja, czyli " powieść w powieści " oraz jej zakończenie, które niewiele ma wspólnego z romantyczną bajką o miłości. Jest mimo to kwintesencją smaku tej historii. Takie prawdziwe i niespodziewane wbrew pozorom. Subtelne i piękne. Tak samo piękne, jak i te przenikające się dwie historie, w których język jest nieokiełznaną materią, a rozwoju ich wydarzeń nie da się przewidzieć. W której " koniec jest zawsze początkiem czegoś nowego". Do tego szczera, emocjonalna i bardzo żywa. Można naprawdę oszaleć na jej punkcie. DEBIUT JAKICH MAŁO.

"KSIĘGA BEZIMIENNEJ AKUSZERKI" - Meg Elison

" Księga bezimiennej akuszerki " Meg Elison , laureatki nagrody im. Philipa K. Dicka to książka roku według " Publishers Weekly ". Nazywana opowieścią podręcznej w świecie postapo , która przedstawia wizję świata po wielkiej katastrofie, w tym przypadku po niesłychanie śmiertelnej epidemii gorączki, która doprowadziła do upadku znanej nam dziś cywilizacji. Przetrwać w świecie pandemii wydaje się jednak niczym, w porównaniu z tym, co wkrótce czeka ocalałych. Do tego " Księga bezimiennej akuszerki"pędzi w zawrotnym tempie. I nie chodzi tu bynajmniej o jej fabułę, a o jej przestrzeń czasową, która rozciąga się na wiele, wiele lat. Widać wyraźnie, iż autorka nie zamierzała skupiać się, ani zobrazować nam tylko chwili z życia bohaterki, jednego wydarzenia, jakiejś sensacji czy jednej przygody. Książka ta odsłania bowiem zrujnowany świat na przestrzeni niemal pokoleń, dając szansę czytelnikowi wyobrażenia sobie, czym tak naprawdę może być apokalipsa...

"SEMIRAMIDA" Ewa Kasala

" Semiramida " to kolejna powieść Ewy Kassali o wyjątkowej sile kobiecości, jak również bogate źródło historyczne. Pełne detali i ciekawostek pozwalająca poczuć atmosferę starożytnego świata. Autorka nie szczędzi czytelnikowi również i emocji, dzięki też i którym powieść staje się prawdziwą perełką literacką z gatunku tych obyczajowo-historycznych opowieści. Równie ważnym aspektem jej sukcesu jest też oczywiście postać głównej bohaterki — Królowej Semiramidy, jak i pozostałych kobiet, które odgrywają całkiem sporą rolę w tej historii. Wszystkie mądre, silne i odważne. Kobiety, które nie bały się używać rozumu. Kobiety pełne uczuć, których też i nie skrywały. Myślę, że każda z nas odnajdzie w nich odrobinę siebie. Być może zainspiruje się nimi albo inaczej spojrzy na samą siebie. Z powieści Ewy Kassali można więc czerpać pełnymi garściami. Można się wręcz delektować jej prozą. Jej barwą i smakiem, który pieści zmysły. I nie sposób się od niej oderwać. Choćby s...