"Przyjdzie pogoda na szczęście" - Wioletta Piasecka

"Przyjdzie pogoda na szczęście" to druga po "Przyjdzie pogoda na miłość" część przygód trzech niezwykłych kobiet. Kobiet, którym los nie szczędził zawirowań. Które w życiu zaznały już niemal wszystkiego.

Magda zajrzała w oczy nawet śmierci. Nie ta jednak stała się jej największą udręką. To był jej mąż. Człowiek pozbawiony jakiejkolwiek godności, odpowiedzialności, a na dodatek skłonny do najgorszych czynów. Facet, któremu niegdyś zawierzyła życie, pokochała i dała rodzinę, o jakiej mógłby pomarzyć niejeden z nas. Tymczasem w zamian dostała tylko łzy i cierpienie. I córkę, którą kochała nad życie. Dziecko, dla którego była gotowa iść na każdą wojnę. Dla jej dobra. Dla dobra rodziny i rodzinnego interesu. Nie zrobiłaby by tego jednak sama, bez wsparcia prawdziwych przyjaciół. Tych starych i tych nowo poznanych.

Joanna tymczasem wciąż zmaga się z odrzuceniem i zdradą. Podwójną, bo prócz ojca straciła jeszcze ukochanego. Każdy z nich ją zawiódł. Oszukał i wykorzystał. Każdy też na swój sposób ją kochał. Ta miłość była jednak ułomna. Stąd też tyle bólu w jej sercu. Mimo to Joanna z pomocą przyjaciółek próbuje stanąć na własne nogi. Z dala od mężczyzn, za to pełna marzeń. Marzeń o rodzinie i matce, której nigdy nie miała. I tu los wydaje się igrać z jej uczuciami. Zabiera jej jedno, a zwraca drugie. Tylko czy to wystarczy, by na nowo poczuć szczęście? Ukoić serce?

Zuzanna również próbuje poradzić sobie z życiem pełnym hejtu i nienawiści. Chciałaby poukładać je na własnych zasadach. Na nowo. Uciec od pogardliwych spojrzeń i wiecznego oceniania. Tyle tylko, że wciąż trafia na niewłaściwych ludzi, którzy albo chcą ją wykorzystać, albo bawią się jej kosztem. Wciąż pakuje się w kłopoty. Rodzina się jej wyrzekła, bo przynosi wstyd. Nie ważne, że stale przelewa im pieniądze. Nawet oni na niej żerują. Zuza ma dość. Naprawdę dość. I nie ma komu zaufać w tej branży. Magda i Joanna wspierają ją jak mogą, ale cudów nie zdziałają. Zuza nie zamierza się jednak poddać. Mam pewien as w rękawie, które najwyższy czas wykorzystać i odzyskać swe dobre imię.

Trzy młode kobiety stawiają więc czoła przeciwnościom losu, by na powrót zawalczyć o własne szczęście. Wspierają się, motywują i dbają o siebie jak mało kto. Popełniają też błędy. Dopadają je dylematy. Płaczą, zaciskają pięści, czasem potykają się, ale nie tracą nadziei. Wierzą, że im się uda. Z pomocą innych. Bo ludzi o dobrym sercu okazuje się, być tyle samo co zimnych, pozbawionych skrupuł drani.

I przyznaję, że choć typowa powieść kobieca nie wiedzie prymu w mojej biblioteczce, to takie książki jak te mogłabym czytać niemal naprzemiennie z kryminałem. A może nawet częściej. Przejmujące, szlachetne i pełne troski opowieści o kobiecej duszy. Wzruszające historie pełne perypetii i nieodgadnionych ludzkich ścieżek. Książki mające w swej puencie morał. Dające wiarę w kobiecą siłę i przyjaźń, która odgrywa w tej powieści szczególną rolę.

"Przyjdzie pogoda na szczęście" oraz "Przyjdzie pogoda na miłość" (od której zalecam czytanie) to coś jakby życie w pigułce. Kwintesencja myśli, zdarzeń i losów. Jakby świat zapomniał o innych ludziach i postanowił obdarować wszystkimi niemal emocjami i doświadczeniami tylko te trzy kobiety. Jakby wystawił je na próbę losu. Testował. Stąd też akcja pędzi niczym górski potok. Pełna jest też niespodzianek, zakrętów i wyboistych dróg. Nic więc dziwnego, że nie sposób się z niej oderwać. Takie właśnie historie lubię. Bajki dla dorosłych o Kopciuszku (Trzech Kopciuszkach), w których dobro zwycięża, a zło z impetem przegrywa.

To emocjonalny rollercoaster - mówię ja i Agnieszka Lis. 

 

Za egzemplarz książki dziękuję Wydawnictwu  Szara Godzina