""Na tej samej ziemi" - Katarzyna Kielecka
Literacki rollercoaster
"Na tej samej ziemi" książka Katarzyny Kieleckiej to kontynuacja powstałej ponad rok temu powieści obyczajowej "Po tym samym niebem"
której bohaterkami są Lilianna i Kinga. Dwie przyjaciółki, dzięki
którym na nowo możemy odkryć znaczenie rodziny w naszym życiu, pełnych
szacunku i tolerancji postaw i prawdziwej przyjaźni.
Katarzyna Kielecka, jak sama przyznaje, nigdy nie planowała kontynuacji powieści. Wystarczyło jednak odrobinę ją podpuścić, by w jej głowie wykiełkował nowy pomysł na powieść z Lilką i Śliwą w roli głównej. Za co jestem jej ogromnie wdzięczna. Powieść bowiem przerosła moje oczekiwania. Ja, która nie jestem, aż tak wielką fanką typowo kobiecej literatury bawiłam się w jej towarzystwie wręcz wyśmienicie. Żal było ją kończyć. Płakałam, śmiałam się i z nadzieją śledziłam losy tych dwóch kobiet, oraz małej Neli, bez której ta historia nie byłaby nawet w połowie tak dobra. Nela to córka Lilianny. Ma zaledwie pięć lat a rozumie i widzi znacznie więcej, niżby się to wydawało dorosłym. To niezwykle rezolutna dziewczynka, która nie waha się czerpać z życia wszystkiego co najlepsze. Dialogi zaś z jej udziałem to chyba najlepsza część książki. Pełna humoru i mądrości. Co się uśmiałam to moje.
Nie w każdej dziedzinie jednak jest tak wesoło. Śliwa tęskni za narzeczonym, a Lilka ślepa jest na to, co podpowiada jej serce. Dochodzi do tego rodzinny konflikt i stara rodzinna tajemnica, której towarzyszy opowieść dziadka Lilianny z czasów wojennej zawieruchy. "Na tej samem ziemi" jest powieścią obfitującą w liczne wątki. Miłość to zaledwie jeden z nich. Każdy z bohaterów, który pojawia się w powieści ma bowiem swoją własną historię. Każda jest też okazją do wzruszeń i refleksji.
Polecam ją każdemu, kto szuka w powieści również prawdy o życiu. Dobrej i emocjonującej rozrywki. Szalonego splotu akcji i humoru.
Katarzyna Kielecka, jak sama przyznaje, nigdy nie planowała kontynuacji powieści. Wystarczyło jednak odrobinę ją podpuścić, by w jej głowie wykiełkował nowy pomysł na powieść z Lilką i Śliwą w roli głównej. Za co jestem jej ogromnie wdzięczna. Powieść bowiem przerosła moje oczekiwania. Ja, która nie jestem, aż tak wielką fanką typowo kobiecej literatury bawiłam się w jej towarzystwie wręcz wyśmienicie. Żal było ją kończyć. Płakałam, śmiałam się i z nadzieją śledziłam losy tych dwóch kobiet, oraz małej Neli, bez której ta historia nie byłaby nawet w połowie tak dobra. Nela to córka Lilianny. Ma zaledwie pięć lat a rozumie i widzi znacznie więcej, niżby się to wydawało dorosłym. To niezwykle rezolutna dziewczynka, która nie waha się czerpać z życia wszystkiego co najlepsze. Dialogi zaś z jej udziałem to chyba najlepsza część książki. Pełna humoru i mądrości. Co się uśmiałam to moje.
Nie w każdej dziedzinie jednak jest tak wesoło. Śliwa tęskni za narzeczonym, a Lilka ślepa jest na to, co podpowiada jej serce. Dochodzi do tego rodzinny konflikt i stara rodzinna tajemnica, której towarzyszy opowieść dziadka Lilianny z czasów wojennej zawieruchy. "Na tej samem ziemi" jest powieścią obfitującą w liczne wątki. Miłość to zaledwie jeden z nich. Każdy z bohaterów, który pojawia się w powieści ma bowiem swoją własną historię. Każda jest też okazją do wzruszeń i refleksji.
Polecam ją każdemu, kto szuka w powieści również prawdy o życiu. Dobrej i emocjonującej rozrywki. Szalonego splotu akcji i humoru.
Za książkę dziękuję Wydawnictwu SZARA GODZINA
Moja ocena 6/6
.png)