LUCIA - Bernard Minier

 


Nie często zdarza mi się sięgać po książki Wydawnictwa Rebis, ale kiedy już zdecyduje się na którąś z nich to robi ona na mnie spore wrażenie. Tak też było w przypadku cyklu powieści o komendancie Martinie Servazie, który swego czasu zahipnotyzował mnie na długie wieczory.  Poza tym musicie też wiedzieć, że Bernard Minier w 2019 roku we Wrocławiu podczas Międzynarodowego Festiwalu Kryminału otrzymał Honorową Nagrodę Wielkiego Kalibru.  Wielu z was też zapewne już zna twórczość tego francuskiego pisarza i widziało serial nakręcony na podstawie jednej z jego najgłośniejszych książek "Bielszy odcień śmierci", która jest początkiem wspomnianej wcześniej serii. Nie trzeba będzie was zatem namawiać do sięgnięcia po kolejną z książek autora. Po „Lucię”.

Powieść "Lucia" również jest tym dziełem, które inauguruje powstaniu nowej serii Bernarda Miniera. Tym razem jednak bohaterką będzie nie pan komendant, a porucznik Lucia Guerrero. Kobieta, która objawi się nam pod wieloma obliczami. Koledzy z firmy różnie też o niej mówią. Nie brakuje smakowitych anegdot na jej temat, jej talentów i wad, od których jak każdy człowiek nawet ona nie jest wolna. Jest przecież nie tylko policjantką. Jest też kobietą i matką, która przecież nie wyrzekła się uczuć i własnych potrzeb na rzecz kariery. Praca w policji i tak mocno nadszarpnęła jej rodzinnym życiem. Jej małżeństwo rozpadło się, a syna widzi tylko od czasu do czasu. Mamy tu zatem zderzenie kilku światów jednej kobiety, których nie sposób razem pogodzić. Tym bardziej, że naszą bohaterkę cechuje wyjątkowa porywczość i zaciętość. Ona nie lubi też pracy w zespole, pochlebstw ani ustępstw i bywa naprawdę wkurzająca. Często działa na własną rękę nie licząc się z zagrożeniami. Czy to odwaga? Czy brawura? - Nie nam oceniać. Ważne, że jest skuteczna. Bycie sławną i efektywną ma jednak i swoje słabsze strony, zwłaszcza, jeśli pojawi się ktoś, kto wpadnie na pomysł by zabawić się z nią w przysłowiowego 'kotka i myszkę". 

Nie jest to jednak niewinna zabawa, bo sprawa dotyczy śmierci jej partnera. Ukrzyżowanego policjanta, który został do tego krzyża przyklejony. Z czasem w wyniku badań naukowych grupy doktorantów Uniwersytetu w Salamance na jaw wychodzą powiązania z innymi zbrodniami w podobnym stylu, które sięgają kilku dekad wstecz. Ofiarą szaleńca padały dotąd jednak tylko pary, które po śmierci inscenizowały sceny z barokowych obrazów.  Dla Luci nie będzie to łatwe śledztwo, mimo pomocy jednego z czołowych hiszpańskich kryminologów i jego grupy. To śledztwo dotknie ją bardzo osobiście. Wystawi na wiele próbę. Zmusi do konfrontacji z sama sobą i z przeszłością. Roztoczy szeroko swój krąg. Nie uśpi jednak jej czujności, która doprowadzi do zaskakującego finału powieści, w której szczegóły mają znaczenie. 

"Lucia" może już zbierać oklaski. Moje już ma i ma to coś co nakręca spiralę ciekawości. Wciąż zadaję sobie pytanie - Co jeszcze spotka tę kobietę? Bo z pewnością nie będzie to klasyczna zbrodnia. Na to Bernard Minier nie pozwoli. Jego wyobraźnia zdaje się nie mieć granic, a fakt, że wplata w nią konkretną historie i fakty, to dodatkowa zaleta jego twórczości. W przypadku tej powieści pozostawia również ślad bibliografii, która przysłużyła się powstaniu tej książki jak i fotografie obrazów, które inspirowały szaleńca. Dziękuję.

"Lucia" to Świetnie napisana, wciągająca i pełna suspensu powieść kryminalna, która pozwala przeżyć literacką przygodę i dreszczyk strachu. POLECAM.


REBIS