Biblioteka Edymona

Cienie nad stawem – kryminał, który zostawia ślad głębiej niż tylko w głowie Są książki, które pochłania się z ciekawości. Są takie, które wciągają fabułą, a potem odchodzą w niepamięć. I są takie, które zapadają w duszę, kruszą emocjonalne mury i zostawiają człowieka z drżącymi rękami na ostatniej stronie. Cienie nad stawem Hanny Szczukowskiej-Białys to zdecydowanie ten trzeci przypadek. Niby kryminał. Niby śledztwo. Niby trup w ścianie starego mieszkania w Bydgoszczy, a komisarz Marek Bondys wkracza na scenę. Ale… właśnie. U Szczukowskiej-Białys śledztwo jest tylko pretekstem. Tu pierwsze skrzypce grają ludzie — ich brudne tajemnice, pokiereszowane relacje i rodzinne pęknięcia, które nigdy się dobrze nie zrosły. Każdy bohater ma swoją opowieść. Każdy niesie jakiś cień. A że tych cieni zbiera się nad tytułowym stawem całe mrowie — robi się z tego powieść nie tylko o zbrodni, ale i o rozpadzie, o tęsknocie, o murach wznoszonych przez lata milczenia i żalu. Autorka z absolutnym wyczuc...

„Dom Róży” to powieść, która z pozoru wydaje się kolejną historią o kobiecie w przełomowym momencie życia, ale z każdą kolejną stroną odkrywa swoją prawdziwą siłę – w cichym, dojrzałym sprzeciwie wobec oczekiwań świata i w próbie odnalezienia siebie na nowo. To książka, która nie próbuje być sensacyjna – nie krzyczy, nie szokuje. Zamiast tego wciąga spokojnym rytmem życia i delikatnym, choć głębokim, portretem kobiecej duszy. Rozalia – bohaterka, która nie wpisuje się w popularne dziś narracje o walczących, przebojowych kobietach – prezentuje zupełnie inny model siły: oparty na konsekwencji, upartości, ale też wrażliwości. W chwili, gdy powinna, według otoczenia, „oddać się pod opiekę”, ona postanawia bronić swojego azylu – domu na wsi, który daje jej poczucie autonomii i sensu. Nie bez wątpliwości, nie bez bólu – ale z pełną świadomością, że nikt poza nią nie zadba o jej spokój. Powieść Anny Stryjewskiej nie jest lekturą dla tych, którzy szukają wartkiej akcji i szybkich zwrotów fa...

  Polecam z pełnym przekonaniem – nie tylko miłośnikom sztuki, ale każdemu, kto ceni głęboką, pięknie napisaną literaturę z sercem. Są powieści, które snują się jak mgła o poranku — delikatnie, zmysłowo, ale zostawiają po sobie wilgoć w sercu. Madame Matisse Sophie Haydock jest właśnie taka. To nie kolejna biograficzna opowieść o artyście. To trzy poruszające wariacje na temat kobiecości, zapomnienia i trwania — rozpisane na głosy żony, córki i muzy wielkiego malarza, który malował świat odważnymi plamami barw, ale o kobiecych emocjach milczał. Haydock unika banału. Opowiada historię nie tyle o Matisse’ie, co o kobietach, które żyły obok niego i w cieniu jego sukcesów. Amélie, żona – ostoją i architektką jego codzienności, której obecność była jak rama dla obrazu – nie zawsze zauważalna, ale niezbędna. Lidia, Rosjanka, uciekinierka z własnej przeszłości, dla której bycie muzą staje się sposobem na ocalenie (albo zgubę) siebie. I Marguerite – córka, której głos w powieści przynosi...

„Są takie miejsca, gdzie życie pisze swoje najpiękniejsze rozdziały na marginesie codzienności.” Tak mogłaby zaczynać się powieść Anny Szczęsnej „Kiedy zakwitną marzenia”, a może nawet zaczyna się — choć nie w słowach, to w emocjach, które czytelnik czuje od pierwszych akapitów tej niezwykłej historii. To książka jak delikatny wiosenny powiew — nieśmiały, a jednak przynoszący ukojenie, budzący tęsknoty i ukryte marzenia, którym niejedna z nas bała się nadać imienia. O autorce, która rozumie kobiece serca Anna Szczęsna od lat czule opowiada o kobietach i dla kobiet. Jej powieści są jak listy od przyjaciółki — pełne troski, emocji i prawdy, często bolesnej, ale potrzebnej. W jej książkach pulsuje życie w pełnej krasie: z jego czułością, trudami, niespełnionymi obietnicami i chwilami szczęścia tak ulotnymi, że boimy się je nazwać. „Kiedy zakwitną marzenia” nie jest wyjątkiem — to kolejna historia, w której autorka z pietyzmem i empatią pochyla się nad losem kobiety na życiowym zakręcie. I...

„Maj, książki i mały bunt recenzenta”  Maj. Zielony, soczysty, pachnący bzem i mokrą trawą. Maj, który jeszcze chwilę temu kapał z nieba deszczem, a teraz nieśmiało przeciska przez chmury promienie słońca, jakby chciał powiedzieć: „No już, nie gniewaj się, chodź na spacer”. A ja — jak przystało na osobę, która powinna czytać, pisać i dzielić się wrażeniami z lektur — zamiast sięgać po kolejną recenzencką świeżynkę, patrzę przez okno i myślę: może dziś jednak rolki? Albo rower? Może po prostu pogapię się w niebo? Bo wiecie co… człowiek czasem potrzebuje zmian. I ja też, choć książki kocham miłością pierwszą i dozgonną, złapałam się na tym, że ostatnio czytanie pod recenzję smakuje mi trochę jak herbata z wczorajszego wieczoru — niby można wypić, ale jakoś bez przyjemności. Bez tej iskry, która każe przewracać kolejne strony po północy, choć rano trzeba do pracy. Bez ekscytacji, która sprawia, że zrywasz się z fotela i biegniesz powiedzieć komuś: „Musisz to przeczytać!”. Coraz częśc...

  „Literacki Mierzyn” – zapisane między stronami wspomnień Pamiętam jak dziś… A może wcale nie pamiętam – takie to były emocje. Kiedy po raz pierwszy usiadłam do planowania spotkania autorskiego w naszej bibliotece, nie przypuszczałam, że będzie to początek tak pięknej i długo trwającej opowieści. Minęło już sporo lat, a ja wciąż mam przed oczami to pierwsze wydarzenie – naszym gościem był wtedy Wojciech Burger. Autor szczecińskiej trylogii, której lekturę polecam każdemu – i zawsze. Nie wiedziałam wtedy, że ta jedna decyzja otworzy drzwi do tylu niezwykłych rozmów, historii, uścisków dłoni i chwil, które do dziś noszę w sobie. Później „Kurier Szczeciński” pisał o nas z entuzjazmem – i coś w tym rzeczywiście było. Bo to, co udało się stworzyć pod szyldem „Literackiego Mierzyna”, to nie tylko wydarzenia w kalendarzu czy plakaty na drzwiach biblioteki. To była opowieść. Z każdą kolejną stroną – bogatsza, głębsza, coraz bardziej osobista. Taka, której nie da się zamknąć w jednej k...

"Rumor” Roberta Małeckiego – krzyk z przeszłości, który długo nie ucichnie Są tacy bohaterowie, którzy nie potrzebują słów, by zawładnąć wyobraźnią czytelnika. Andrzej Rumowski – Rumor – należy do tej właśnie kategorii. Milczący, zamknięty w sobie, osamotniony. A jednak z każdą stroną zdajemy się słyszeć jego wewnętrzny krzyk – głuchy, duszny, rozdzierający. Robert Małecki w swojej najnowszej powieści odchodzi od dobrze znanych schematów, kreśląc mroczną, surową opowieść o człowieku na granicy. Granicy przeszłości i teraźniejszości, winy i niewinności, prawdy i opowieści. Choć historia rozwija się szybko i płynnie – idealna na dwa wieczory z książką w ręku – towarzyszy jej dziwne poczucie niepokoju. Nie ma tu miejsca na wielowątkowe panoramy społecznych dramatów ani drobiazgowe śledztwa rodem z klasycznych kryminałów. Jest za to ciasny świat – duszny, lokalny, niemal klaustrofobiczny – w którym każda postać wydaje się nosić swoje własne trupy w szafie. Małecki nie potrzebuje dzies...

Dotknij nieba – opowieść o odnajdywaniu siebie A może rzucić wszystko i wyjechać nad morze? – to pytanie, które niejednokrotnie pojawia się w świadomości tych, którzy pragną zaczerpnąć głębokiego oddechu od codziennych trosk. Marta Nowik w swojej powieści Dotknij nieba zabiera czytelnika w podróż ku lepszemu jutru, oferując opowieść zarówno delikatną, jak i przejmująco autentyczną. Podróż ku wolności Malwina, główna bohaterka powieści, decyduje się na radykalny krok – porzuca stresującą pracę i nieudany związek, by rozpocząć nowy rozdział w malowniczym Jantarze. To miejsce, gdzie szum fal i zapach bursztynu mogą stać się lekarstwem na zranioną duszę. Autorka z wirtuozerią kreśli portret kobiety poszukującej sensu życia. Malwina, początkowo zagubiona, uczy się doceniać małe radości – spokojne poranki, chwile ciszy, swobodę bycia sobą. Jest to podróż nie tylko w sensie geograficznym, ale przede wszystkim emocjonalnym. Miłość – szansa czy zagrożenie? W życiu Malwiny pojawia się Gabriel,...

  Nie wszystko jest takie, jakim się wydaje – ta zasada doskonale oddaje charakter powieści "Dziewczyna z wymiany" Nelle Lamarr. Thriller psychologiczny, który nie tylko hipnotyzuje swoim napięciem, ale i bawi się percepcją czytelnika, zmuszając go do nieustannego podważania własnych przypuszczeń. Od pierwszych stron wkraczamy w świat Natalie, matki pogrążonej w żałobie po stracie córki Anabel. Gdy w jej domu pojawia się Tanya – studentka z wymiany, której wygląd niemal lustrzanie przypomina zmarłe dziecko – kobieta dostrzega w niej coś więcej niż tylko gościa. To początek emocjonalnej gry, w której granica między rzeczywistością a iluzją zaczyna się niebezpiecznie zacierać. Jednak to nie Natalie jest jedynym narratorem. Powieść prowadzona jest z perspektywy kilku postaci, co nadaje jej wielowymiarowości, ale i wprowadza element dezorientacji. Każdy z bohaterów skrywa tajemnice, a ich myśli i działania często przeczą temu, jak są postrzegani przez innych. Nie każdy czytelnik ...

  Czy jedna decyzja może zmienić wszystko? Czy przypadkowe spotkanie może wciągnąć w wir wydarzeń, których konsekwencji nie sposób przewidzieć? Oto jest pytanie? Charlotte Link i jej „Decyzja” – thriller psychologiczny, który miał być trzymającą w napięciu lekturą na kilka zimowych wieczorów. Oczekiwałam intrygującej historii, wciągającej fabuły i charakterystycznej dla autorki umiejętności budowania napięcia. Dostałam… cóż, mieszankę emocji, od irytacji, po autentyczne zainteresowanie. Historia rozpoczyna się od przypadkowego spotkania Simona i młodej kobiety, Nathalie. Simon, przeciętny mężczyzna po przejściach, niosący na plecach ciężar nieudanych związków, podejmuje tytułową decyzję – pomaga tajemniczej dziewczynie, nie wiedząc, że właśnie wplątał się w sieć niebezpiecznych wydarzeń. Wątki handlu ludźmi, przemocy i manipulacji powoli splatają się w mroczną historię, którą Link odsłania przed czytelnikiem z niemal chirurgiczną precyzją. Nie sposób nie zauważyć, że powieść moment...

 Nie ma nic bardziej frustrującego niż książka, która ma wszelkie zadatki na arcydzieło, a jednak gdzieś po drodze coś się w niej rozpada. "Biblia jadowitego drzewa" Barbary Kingsolver to powieść, którą można podziwiać i jednocześnie niemiłosiernie się nią zmęczyć. Jest monumentalna – rozmach fabularny, tło historyczne, wielogłosowa narracja, wszystko to sprawia, że książka wydaje się ambitnym projektem literackim. A jednak nie potrafię pozbyć się wrażenia, że ta opowieść jest jak rzeka – szeroka, silna, ale ostatecznie rozwleczona w nieskończoność. Na początku byłam zachwycona. Historia misjonarskiej rodziny Price’ów osiadłej w Kongo Belgijskim w 1959 roku od razu przyciągnęła moją uwagę. Przeniesienie się do innego świata – brutalnego, pięknego i pełnego niezrozumiałych reguł – wydawało się obietnicą czegoś niezwykłego. Kingsolver świetnie oddaje atmosferę Konga w okresie niepodległościowych zawirowań, a jej spojrzenie na kolonializm, arogancję Zachodu i amerykańską hipokry...

  „Oćma” to powieść, która nie daje spokoju. To nie tylko mroczny thriller, ale także głęboka analiza emocji, ludzkich słabości i napięć, które drążą życie bohaterów. Hanna Szczukowska-Białys, po sukcesie serii o komisarzu Bondysie, wkracza w zupełnie inny świat – bardziej psychologiczny, pełen emocji i złożonych postaci. Zamiast śledztwa typowego dla kryminałów, autorka zgrabnie buduje thriller społeczno-obyczajowy, który potrafi poruszyć i zmrozić krew w żyłach. Tytuł powieści, „Oćma”, nawiązuje do tajemniczej, niemal mrocznej atmosfery, która przez całą książkę towarzyszy czytelnikowi. „Oćma” w słowiańskim języku oznacza ciemność, mrok, chwilę, gdy nie widzisz niczego, ale czujesz wszystko. To pasuje do fabuły, w której bohaterowie błądzą po cienkich granicach pomiędzy rzeczywistością a iluzją, zmagając się ze swoimi lękami, tajemnicami i wewnętrznymi demonami. Miasteczko Żnin - mroczne tło Akcja powieści toczy się w Żninie – miasteczku, które na pierwszy rzut oka może wydawać s...

  "Kątnik" –  mroczna sieć tajemnic Marek Stelar przyzwyczaił mnie do solidnych, dobrze skonstruowanych kryminałów, ale "Kątnik" to coś więcej – to historia, która nie tyle wciąga, co zaciska się jak pajęcza nić, z każdą stroną oplatając czytelnika coraz mocniej. Autor po raz kolejny udowadnia tym samym, że jest jednym z czołowych polskich twórców kryminału, a "Kątnik" stanowi znakomite zwieńczenie historii Heinricha Vogla. To nie jest też typowy kryminał – to wielowarstwowa opowieść, która zmusza do refleksji nad ludzką naturą i moralnymi wyborami. Stelar umiejętnie splata wątki, myli tropy i wciąga w historię, która nie jest prostym "kto zabił?", ale raczej "dlaczego to wszystko musiało się wydarzyć?". Nie brakuje brudu, psychologicznej głębi i tego, co w kryminałach cenię najbardziej – bohaterów, którzy nie są czarno-biali, i świat, w którym moralność jest kwestią perspektywy. Czytałam zatem  "Kątnika" z pełnym napięciem ...

Pociąg relacji Szczecin – Wrocław miał godzinne opóźnienie zanim jeszcze opuścił dworzec. Standard. Polska kolej przyzwyczaiła mnie do tego, że czas jest pojęciem względnym, a podróż nigdy nie jest tylko przemieszczaniem się z punktu A do punktu B. Czasem to przygoda, czasem spektakl, czasem dramat w kilku aktach. Tym razem był to spektakl o kruchości życia. Tego dnia do pociągu wsiadł człowiek, który swojego celu niestety nie osiągnął. Nie dane mu było dotrzeć nawet do zarezerwowanego miejsca w wagonie. Pociąg nawet jeszcze nie zdążył ruszyć, kiedy on nagle osunął się na podłogę. A potem.... Trwała już tylko godzinna walka o jego życie – pełna napięcia, nadziei, modlitw, bezradnych spojrzeń i gorączkowych prób przywrócenia tętna. Walka, która – mimo wszystkich starań – zakończyła się tragicznie. Nie w pociągu, ale już w karetce. Tak nam przynajmniej doniesiono.  Potem pociąg ruszył dalej. Bo pociągi zawsze ruszają dalej.  Ludzie szeptali, wpatrywali się w okna, niektórzy prób...

Tej książki się nie czyta, ją się chłonie, połyka... W oczekiwaniu na "BŁĘKIT" Oliwia Sobczak to polska pisarka specjalizująca się w thrillerach i kryminałach psychologicznych. Zyskała popularność dzięki serii „Kolory zła”, w której analizuje mroczne zakamarki ludzkiej psychiki i tajemnice skrywane pod pozorami codzienności. Jej książki charakteryzują się wciągającą narracją, precyzyjnie skonstruowaną intrygą i dobrze nakreślonym tłem społecznym. „Czerń” to druga część bestsellerowej serii „Kolory zła” , która zyskała uznanie zarówno czytelników, jak i krytyków. Po znakomitym debiucie autorki z „Czerwienią” przyszła pora na jeszcze mroczniejszą historię, osadzoną w malowniczych, ale i pełnych tajemnic Kaszubach. Po sprawie Skalpela prokurator Leopold Bilski zostaje karnie przeniesiony z Sopotu do prokuratury w Kartuzach – dla ambitnego śledczego to bolesna degradacja. Tymczasem Ania Górska , młoda i błyskotliwa asesor prokuratorska, rozpoczyna swoją karierę, a jej pierwsza s...

  Harlan Coben w powieści „Pomyśl dwa razy” ponownie zaprasza czytelników do świata Myrona Bolitara i jego niezastąpionego przyjaciela Wina. Tym razem duet musi zmierzyć się z tajemnicą, która burzy granice między życiem a śmiercią – mężczyzna, którego Myron pożegnał na pogrzebie trzy lata wcześniej, nagle staje się głównym podejrzanym w sprawie podwójnego morderstwa. Największą siłą książki jest jej nieprzewidywalność – każda kolejna strona przynosi nowe zagadki i zwroty akcji, które zmuszają czytelnika do zmiany swoich podejrzeń. Dynamiczne dialogi, humorystyczne wstawki i emocjonalne dylematy bohaterów sprawiają, że trudno oderwać się od lektury. Coben nie tylko dostarcza rozrywki, ale też przypomina o sile lojalności i o tym, jak cienka bywa granica między dobrem a złem. To książka, którą pochłania się jednym tchem, ale jej echo pozostaje na długo. Polecam wszystkim miłośnikom thrillerów, którzy szukają czegoś więcej niż tylko dobrej zagadki – tu znajdą też świetnie skonstruow...