"Nieśmiały zabójca" - Carla Usón

„Nieśmiały zabójca” to autobiograficzna opowieść Clary Usón, która do łatwych nie należy. Nie oznacza to jednak, że nie warto po nią sięgać. Czasem coś co wymaga od nas większego trudu i zaangażowania, w konsekwencji daje większą satysfakcję. A już na pewno zapada w pamięci. Czy warto jednak się tak trudzić dla tej historii? Zdania będą podzielone. Ja sama miałam z nią też nie mały dylemat.

Czytało mi się ją bardzo niespójnie. Były chwile kiedy wręcz płynęłam z jej treścią, zafascynowana historią, której akurat przyświecała. Innym razem wystawiał moją cierpliwość na próbę i zmuszała do pełnego zaangażowania. Dostarczyła mi więc bardzo  skrajnych emocji. Nie sposób jednak nie uznać jej za wyjątkowo dobrze napisaną książkę, na pokład której wdarła się nie jedna, a wiele osobistych historii, w tym samej autorki.

Jedną z nich była również historia Sandry Mozarowsky, hiszpańskiej aktorki, której kariera rozpoczęła się w 1969 roku i trwała do jej śmierci w 1977 roku. Sandra była gwiazdą filmów erotycznych i rzekomą kochanką Króla Jana Karola. Ten epizod pozwolił stworzyć Clarze Usón książę o sobie samej. To w jej losach odnajduję samą siebie i to co tli się w jej wnętrzu. Pisze o sensie życia. O trwaniu w nim, o miłości i nadziei. O bólu i tęsknocie. O własnej destrukcji i relacjach z matką, które do najłatwiejszych nie należały.

Jest w tym wszystkim również kawałek hiszpańskiej historii i jej Króla, która wzbudziła we mnie szczególne zainteresowanie. Nigdy dotąd nie interesowałam się aż tak historią obcych narodów, by choć w pigułce poznać to co gnębiło ten kraj i jego społeczność. Jakie były ich losy? Może czas to zmienić.

Sposób natomiast w jaki autorka opisuje to wszystko nie grzeszy inteligencją i czarnym humorem. Raz czuła, raz tragiczna, sięga do tych pokładów ludzkiej natury, do których nie zawsze mamy ochotę zaglądać. W książce znajdziecie też wiele odwołań do innych literackich dzieł , w tym Camusa, którego autorka nieustannie przytacza. To również jest ciekawy aspektem utworu. Powoływanie się na cudze słowa jest zawsze jakąś formą zdjęcia z siebie odpowiedzialności. Obrony lub strachu. Niepewności?

„Cichy zabójca” to poniekąd mocno filozoficzna opowieść o życiu, które toczy walkę z samym sobą. Historia kobiet, którym role przypisywali inni.

„[…] Czytałam Camusa i sadzę, że uchwyciłam jego przesłanie, dlatego upieram się przy domniemywaniach co do ostatecznego celu albo przeczucia w tym fakcie i odmawiam zadawania sobie pytania, dlaczego w kółko odgrywała dwa typy ról: niewinnej panienki i jej przeciwieństwa, prostytutki albo dziwki, może młoda artystka w Hiszpanii tamtych czasów nie mogła aspirować do innego rodzaju postaci”.

Metryczka:

Autor:  Clara Usón

Tytuł: Cichy zabójca

Rok wydania: 2020
Stron: 236
Oprawa: twarda
Tłumacz: Wojciech Charchalis

Za książkę dziękuję Wydawnictwu  REBIS