"CZAS GNIEWU" - Anna Sakowicz

Już pierwsze rozdziały rodzinnej sagi Anny Sakowicz w nieprzeciętnej wręcz formie pokazują, o czym i o kim tak naprawdę będzie ta historia. Do tego autorka "Jaśminowej sagi" inteligentnie wprowadza nas w świat swojej powieści — wyjątkowo gęstej od emocji i skomplikowanych rodzinnych relacji w cieniu wojny, politycznych konfliktów i zrywów społecznych. W jej powieści jest niemal wszystko. Jest miłość, silne rodzinne więzi, rodzicielka troska i lęk o przyszłość własnego kraju, miasta, które stanęło na drodze wirów historii. I choć jest ono zaledwie tłem tej opowieści, wybrzmiewa ono z wielką mocą. To wszystko zaś tworzy swoistą scenerię, rozpisaną jakby na wiele głosów i obejmującą pół wieku losów jednej rodziny, której członkowie borykają się nie tylko że zrywami własnego serca, ale i są zmuszeni do ukrywania własnej tożsamości. Życia w ciągłym strachu i ludzkiej niesprawiedliwości.

Zanim jednak ktokolwiek sięgnie po "Czas gniewu" obowiązkowo musi przeczytać tom pierwszy sagi pt. "Czas grzechu", bez której nie ma co zaczynać przygody z siostrami Jaśmińskimi. Dlatego też i nie za bardzo mam ochotę pisać tu o tym, co dzieje się w powieści, bo mogłabym w ten sposób niepotrzebnie zdradzić kilka szczegółów, które odebrałyby wam radość poznawania historii. Zainteresowanych odsyłam jednocześnie do słów kilku i pierwszym tomie sagi "CZAS GRZECHU"

 
Życie jednak dalej daje się w kość niemal każdej z sióstr. Wojna odbija na ich rodzinie wielkie piętno. Nie wszystkim uda się też przetrwać ową wojenną zawieruchę, a niektórzy powrócą z niej znacznie odmienieni. Kobietom znów przyjdzie walczyć nie tylko o swój byt, ale i chwile szczęścia, o ile te jeszcze w pełni zagoszczą w ich sercach. Jedno odejdą, pojawią się inni. Każda z nich dokona też swoich wyborów. Na plan pierwszy zaczną się też wysuwać kolejne postacie nowego pokolenia, którym we znaki dadzą się zapewne wydarzenia z roku 1968, który zapowiada jednocześnie kolejną część "Jaśminowej sagi".

Jak wiec na sagę przystało, znajdziemy w niej opowieści o kolejnych etapach życia postaci posiadających wyjątkowo wyraziste twarze i charaktery. Począwszy od lat młodzieńczych Kasi, Stasi i Juli, poprzez ich miłości, rozczarowania. Wchodzenie w nowe role, matki, żony, czasem buntowniczki, a potem wdowy, samotnej kobiety i kolejnych miłości. W drugim tomie autorka znacznie jednak rozszerza paletę bohaterów, którym oddaje swój głos. Dopuszcza do niego również najbliższych wspomnianych kobiet.: męża, córkę, ojca. Tę pałeczkę przekazuje bohaterom na przemian. Nic bowiem lepiej nie odda obyczajowych, jak i politycznych przemian jak ów wielogłos, tworzący jednocześnie tło opowieść głęboko osadzonej w emocjach. Jej bohaterowie krzyczą, siekają się, kłamią, płaczą, tęsknią, kochają, nienawidzą, boją się wstydzą, pożądają, zazdroszczą, zdradzają i kochają.

Z niecierpliwością czekam więc na kolejny tom sagi, który patrząc wzorem dwóch poprzednich, zaprezentuje nam kolejnych kilkadziesiąt lat polskiej historii z bohaterami, których nie sposób będzie zapomnieć.

 

Za książkę dziękuję Wydawnictwu PORADNIA K