CICHE CUDA Anna H. Niemczynow

"Ciche cuda. Z zachwytu nad życiem" Anny H. Niemczynow to opowieść, której nie sposób poddać ocenie czy krytyce. Jest to literacki fresk, malowany delikatnymi pociągnięciami pióra, który ukazuje życie autorki w całej jego niezwykłej barwie. Niemczynow z szacunkiem i oddaniem przekazuje nam fragmenty swojej egzystencji, czyniąc to w sposób tak autentyczny, że aż emanuje z tych słów siła, mądrość i nieraz nawet nutka humoru, które przenikają samego czytelnika.

Podczas lektury, wielu z Was, podobnie jak i ja, doświadczy chwil śmiechu i łez, które wplatają się w ten niezwykły płaszcz narracji. Słowa autorki płyną jak źródło, z którego można czerpać, delektować się ich smakiem, a czasem nawet po prostu sięgnąć po nie, by posłuchać ich szeptu.

Jest w tej książce moment, który stał się dla mnie przełomowy. Jedna z opowieści autorki otworzyła bowiem przede mną nowe drzwi, pozwoliła spojrzeć w przyszłość z odwagą, bez zbędnego rozpamiętywania tego, co już za mną. Dzięki niej przetrawiłam wiele wydarzeń i czuję, że stałam się silniejsza. Nie ma w tym wiary w nadprzyrodzone moce, lecz w siebie samego. To zaufanie do siebie i swoich własnych możliwości, które bije niemal z każdej strony tej opowieści.

"Ciche cuda" to książka, którą chciałabym polecić każdemu, kto wciąż poszukuje drogi do szczęścia. Nie obiecuje ona gotowej recepty na owo szczęście, ale może stanowić iskrę, która rozpali w naszym życiu nowy ogień. Doda nam odwagi, pozwoli zrozumieć, otworzy nasze oczy. Sprawi, że uwierzymy w siebie i pokochamy życie na nowo.

Na koniec, pozwólcie mi podzielić się z Wami jeszcze tylko opisem samej książki, który pochodzi od Wydawcy. Mam nadzieję, że te słowa pozwolą Wam jeszcze lepiej zrozumieć, jakie skarby można znaleźć w tym literackim dziele:

"Ciche cuda” to opowieść o trudach dzieciństwa, bólu anoreksji, walki z bulimią, o uzależnieniu od sportu, nieudanym małżeństwie, o samotnym macierzyństwie, a także o wieloletniej terapii jako osoby współuzależnionej – to wszystko nie zdobyło zwycięstwa nad uśmiechem, którym autorka obdarza świat. W swej książce Anna Niemczynow dzieli się fragmentami swojej codzienności, przełamując stereotypy dotyczące osób pochodzących z trudnych środowisk. W niezwykle szczery sposób ukazuje nam własne życie, inspirując do zastanowienia się nad tym, kim naprawdę jesteśmy i dokąd zmierzamy. Jej opowieści, napisane z gawędziarskim talentem, to historia zwyczajnej dziewczyny, która niezależnie od licznych upadków dąży do spełnienia marzeń, co z pewnością wzbudza w nas nadzieję".

Łapcie za lekturę 😉

Biblioteka Edymona

Popularne posty z tego bloga

"OSTATNI ROZDZIAŁ" - Katarzyna Kalista

Trafiając na taką powieści jak ta, ma się ochotę trwać w niej niemal bez końca. Urocza, wzruszająca i pełna sentymentu. Inna niż wszystkie. Nie przesadzona ani pobieżna. Idealna dla każdej z nas. Dla każdego, kogo rozczulają historie innych. Dla wrażliwca, który lubi poddawać się emocjom, gdzie śmiech i łzy przeplatają się, nadając smaku szarej rzeczywistości. To zaś, co uderza w tej książce najbardziej, to jej konstrukcja, czyli " powieść w powieści " oraz jej zakończenie, które niewiele ma wspólnego z romantyczną bajką o miłości. Jest mimo to kwintesencją smaku tej historii. Takie prawdziwe i niespodziewane wbrew pozorom. Subtelne i piękne. Tak samo piękne, jak i te przenikające się dwie historie, w których język jest nieokiełznaną materią, a rozwoju ich wydarzeń nie da się przewidzieć. W której " koniec jest zawsze początkiem czegoś nowego". Do tego szczera, emocjonalna i bardzo żywa. Można naprawdę oszaleć na jej punkcie. DEBIUT JAKICH MAŁO.

"JA I ŚWIAT. INFORMACJE W OBRAZKACH" - Mireia Trius, Joana Casals

Książka " Ja i Świat. Informacje w obrazkach " to oryginalny sposób na przekazanie wiedzy, której towarzyszy barwa i zabawa. To jednocześnie pozycja, z której skorzystać może zarówno dziecko, jak i dorosły. To opowieść o współczesnym świecie pełna infografiki , której nie sposób ogarnąć na raz. Podobnie jak szkolnego podręcznika. Różnica w przypadku tej książki jest jednak znacząca — bo do niej z przyjemnością się wraca, a podana wiedza niemal sama utrwala się w pamięci. To 28 rozdziałów, po których oprowadza nas Zuzia, opowiadając jednocześnie o sobie, swojej rodzinie i świecie, w którym żyje. Każdy z rozdziałów poświęcony jest innej tematyce. Zuzia raz opowiada nam o najpopularniejszych na świecie imionach, raz o tradycyjnych i współczesnych zawodach. Innym razem pokazuje nam różne tradycyjne domy, w których mieszkają ludzie na całym świecie. A jeszcze innym razem zabiera nas do szkolnej stołówki, by podzielić się wiedzą o tym, co jadają na obiad inne dzie

" Płomienie" Daniela Krien

Przyjemność poznania prozy Danieli Krien miałam za sprawą jej debiutanckiej książki " Kiedyś wszystko sobie opowiemy". Bez zastanowienia sięgnęłam teraz po " Płomienie " i choć ta powieść daleka jest wzorcom fabularnym pierwszej historii, to wciąż obnaża najważniejsze prawdy ludzkiej egzystencji. A robi to w sposób wyzbyty z jakichkolwiek ubarwień. Jej bohaterowie są tyle samo realni co i relacje między nimi. Autorka daje w ten sposób wyraz ludzkiego istnienia szalenie namacalny. Czasem przykry, brutalny, bolesny — ale prawdziwy. Aż do szpiku kości. Mylnym jednak może wydawać się tytuł tej powieści, bo " Płomieni " w związku jej głównych bohaterów coraz mniej. Z czasem wcale? Za to sporo emocji, głównie tych związanych z bagażem doświadczeń. Utratą zaufania. Braku wsparcia. Licznych klapsów zadanych słowem, obojętnością, ciszą. Blednie również namiętność, a miłość zdaje się przeradzać w coś zupełnie innego. Para bohaterów tej książki to jed