Przejdź do głównej zawartości

"ZAPOMNIJ O MNIE" - Roma Nowicz

Czas najwyższy przestać zwracać uwagę na okładki i szatę graficzną książki, czego dowodem jest debiutancka powieść Romy Nowicz, pani pedagog, która ukrywa się pod pseudonimem. Na szczęście nie ma zamiaru ukrywać więcej swoich książek w szufladzie. Co bardzo mnie cieszy.

Przyznam się, że nieco zwlekałam z sięgnięciem po powieść ‘Zapomnij o mnie, mając oczywiście pełną półkę jeszcze innych nieprzeczytanych książek. Uznałam jednak, że będzie ona dobrym wyborem na zabicie czasu podczas wakacyjnej podróży. Nie myliłam się. Jedyny błąd, jaki popełniłam, to fakt, że miałam ze sobą tylko tę jedną książę, którą skończyłam pierwszego dnia podróży. Może wyda wam się to mało wiarygodne, ale czytałam ją nawet na głos – umilając czas współtowarzyszom podróży. Pikantne sceny miłosne okazały się niesamowicie pobudzające nawet dla kierowcy.

Ale to nie one tak naprawdę zaskarbiły sobie moją sympatię. Historia Marca i Giny to coś, czego już dawno nie miałam okazji przeżyć z taką siłą i zaangażowaniem. Czytając powieść Romy Nowicz czułam się niczym jedno ciało na stałe związane z jej bohaterami. Przeżywałam wszystkie wzloty i upadki tej pary, w napięciu czekając na kolejny nieprzewidywalny krok każdego z nich. W tle zaś tkwiła wielka tajemnica związana z bankructwem rodzinny Antonellich, śmiercią rodziców Marca i szokującą wręcz zmianą uczuć jego ukochanej. Nic dziwnego, że życie młodego Antonelli wywraca się do góry nogami. Marco nie zamierza jednak się poddać. Gorąca uczucie wcale nie ustępuje, mimo zranionego serca a potrzeba zemsty dodaje mu tylko sił, by wciąż walczyć o swoje nawet po piętnastu latach wygnania z rodzinnego domu. Dziś znów jest zamożnym człowiekiem, dojrzałym mężczyzną, bogatym w doświadczenia. Tym razem nie da się zmanipulować żadnej kobiecie, nawet tej, z którą niegdyś łączyła go namiętności bliska szaleństwu. Dawni wrogowie też już nie są tak straszni, mimo iż wciąż niebezpieczni.

jako tytuł „Zapomnij o mnie” być może świetnie brzmi w obrębie fabuły, bo z pewnością historia, którą stworzyła tak długo ukrywająca się autorka, nie da o sobie zapomnieć czytelnikowi. Pełna namiętności, pikanterii, a jednocześnie niezwykle zmysłowa powieść osadzona w scenerii Włoch i rywalizujących ze sobą rodzin. „Zapomnij o mnie” to jednocześnie ciekawa intryga, w którą uwikłani są niemal wszyscy jej bohaterowie. Bez trudu więc wciąga czytelnika w wir fabuły i nie daje mu się oderwać nawet na chwilę. Jednocześnie odważna, wyrafinowana i wyuzdana. Nie brak w niej również brutalności i bólu, co sprawia, że jej bogactwo emocji podsyca każdą spędzoną z nią chwilę.

Szkoda, tylko, że tak szybko się skończyła – wciąż czuję słodkiej jej rozkoszy niedosyt.
Za książkę dziękuję Wydawnictwu Videograf


Popularne posty z tego bloga

"OSTATNI ROZDZIAŁ" - Katarzyna Kalista

Trafiając na taką powieści jak ta, ma się ochotę trwać w niej niemal bez końca. Urocza, wzruszająca i pełna sentymentu. Inna niż wszystkie. Nie przesadzona ani pobieżna. Idealna dla każdej z nas. Dla każdego, kogo rozczulają historie innych. Dla wrażliwca, który lubi poddawać się emocjom, gdzie śmiech i łzy przeplatają się, nadając smaku szarej rzeczywistości. To zaś, co uderza w tej książce najbardziej, to jej konstrukcja, czyli " powieść w powieści " oraz jej zakończenie, które niewiele ma wspólnego z romantyczną bajką o miłości. Jest mimo to kwintesencją smaku tej historii. Takie prawdziwe i niespodziewane wbrew pozorom. Subtelne i piękne. Tak samo piękne, jak i te przenikające się dwie historie, w których język jest nieokiełznaną materią, a rozwoju ich wydarzeń nie da się przewidzieć. W której " koniec jest zawsze początkiem czegoś nowego". Do tego szczera, emocjonalna i bardzo żywa. Można naprawdę oszaleć na jej punkcie. DEBIUT JAKICH MAŁO.

"KSIĘGA BEZIMIENNEJ AKUSZERKI" - Meg Elison

" Księga bezimiennej akuszerki " Meg Elison , laureatki nagrody im. Philipa K. Dicka to książka roku według " Publishers Weekly ". Nazywana opowieścią podręcznej w świecie postapo , która przedstawia wizję świata po wielkiej katastrofie, w tym przypadku po niesłychanie śmiertelnej epidemii gorączki, która doprowadziła do upadku znanej nam dziś cywilizacji. Przetrwać w świecie pandemii wydaje się jednak niczym, w porównaniu z tym, co wkrótce czeka ocalałych. Do tego " Księga bezimiennej akuszerki"pędzi w zawrotnym tempie. I nie chodzi tu bynajmniej o jej fabułę, a o jej przestrzeń czasową, która rozciąga się na wiele, wiele lat. Widać wyraźnie, iż autorka nie zamierzała skupiać się, ani zobrazować nam tylko chwili z życia bohaterki, jednego wydarzenia, jakiejś sensacji czy jednej przygody. Książka ta odsłania bowiem zrujnowany świat na przestrzeni niemal pokoleń, dając szansę czytelnikowi wyobrażenia sobie, czym tak naprawdę może być apokalipsa...

"SEMIRAMIDA" Ewa Kasala

" Semiramida " to kolejna powieść Ewy Kassali o wyjątkowej sile kobiecości, jak również bogate źródło historyczne. Pełne detali i ciekawostek pozwalająca poczuć atmosferę starożytnego świata. Autorka nie szczędzi czytelnikowi również i emocji, dzięki też i którym powieść staje się prawdziwą perełką literacką z gatunku tych obyczajowo-historycznych opowieści. Równie ważnym aspektem jej sukcesu jest też oczywiście postać głównej bohaterki — Królowej Semiramidy, jak i pozostałych kobiet, które odgrywają całkiem sporą rolę w tej historii. Wszystkie mądre, silne i odważne. Kobiety, które nie bały się używać rozumu. Kobiety pełne uczuć, których też i nie skrywały. Myślę, że każda z nas odnajdzie w nich odrobinę siebie. Być może zainspiruje się nimi albo inaczej spojrzy na samą siebie. Z powieści Ewy Kassali można więc czerpać pełnymi garściami. Można się wręcz delektować jej prozą. Jej barwą i smakiem, który pieści zmysły. I nie sposób się od niej oderwać. Choćby s...